Gitmeden bir yazmak istedim.Önce kocaman bir teşekkür dün akşam beni 1 büyük rakı ve kutu kutu bira içerek animasyonlar ile rahatlattığınız için; Hülya, Gülay, Eray, Yiğit ve AlpaySiz olmasanız dün gece çok zor geçerdi biliyor musunuz?Onlar alkollü anasona ben alkolsüz anasona talim gece süper geçti sabaha kadar Alpay ve ben...

  Gözlerimden uyku akıyor ama heyecandan “tir tir tirtiyorum” – ©Mükremin Çıtır.Blogumun bu saatte bile ziyaretçi aldığını gördükten ve bugün doktora gidip sonuç alacağımızı yazdıktan sonra sorumlu hissettim kendimi ve iki kelime yazmak istedimÜstelik tam da tarih 14 Martı devirmiş 15 Marta karışmışken 40. hafta bitti hatırlatması ekranımda çıkmışken artık...

Vakit bol, yazmaktan başka yapacak bir şey yok bende belki bir gün birilerinin işine yarar umuduyla 9 ay boyunca hatta geçen Şubat ayından beri neler yaptım onları bir düzenlemek istedim. Her şeyden önce bir sabah anne olmak istediğimi Alpay’a ilettim. Bu karara ulaşmak çok kolay olmadı, benim kadar bu fikre...

Bugün de bitmek üzere, oğlum içeride zıpzıp oynuyor. Yarın kontrolümüz var ve ben artık gerginim ve buna engel olamıyorum.Bilgisayar başında oturmak zor geliyor ama yapacak fazlada bir şey yok, kitaplar bitti sayılır okumaktan, sabahtan camların çerçevelerini de sildim, daha fazla temizlik de yapamıyorum, yemek de var, keşke laptopumu ofiste bırakmasaydım...

Hamileliğin son demlerine geldiğim şu günlerde daha da hassas olacağımı düşünüyordum. Hala işin eğlence kısmı beni daha çok ilgilendiriyor galiba. Halaoğlumla eğlenerek vakit geçirmeye çalışıyorum ki zaten vakit geçmiyor, aktivite yok.Karşımda sarkık yanaklı fotoğrafa benzer bir bebek duruyor ve ben heyecanla ona bakarak kalan son bir iki günde her dakikanın...