Sonunda gün geldi çattı! Shavasanada aklımdan geçen tek bir cümle vardı: “hayatımda yanında olmaktan yüzümde güller açan …” yok yok cümle böyle değildi. ” hayran hayran baktığım, yüzüme yanında olduğumda anlamsızca şapşal bir gülümsenin konduğu, içinden çıkan güzel ışığın yanında durup da biraz aydınlanmak istediğim nadir insanlar var hayatımda! ve...

ay ne fenadırlar, alerjik olurlar, bağışıklık sistemleri düşük olur, ememez yavrucaklar annenin sütü gelmez, bir çok bakteriden mahrum kalırlar.. hele anneleri.. annelik onlara bahşedilmemiştir.. en kötü şeydir sanki.. hah bu sabah bunlara yenisi eklendi: sezaryenle doğan bebekler ağlamazlar!!! he ya ağlamazlar!!gıkları çıkmaz doğduklarında!! bu hurafelerden sıkıldım arkadaş ben. Normal doğumla...

Bu yazıyı yazmaya başlarken tam bir sene önce yazdığım yazı, başlığı ve fotoğrafı gözümün önüne geldi ve ben de aynı başlığı attım biraz fotoğraf aynı yerde çekilmiş, konular aynı hisler aynı. Yine yeniden sonbahar! Dünkü dolunay etkilerini saymazsak  (tanrım çıldırmış gibiydim! Tüm oğlaklar öylemiydi ?) sonbaharın dökülen yaprakları kıvamında ruhum...

Biraz vakit bulunca okumaktan keyif aldığım bloglara göz atmak iyi geliyor. Şimdi Anne ve Bebeşinin yeni yazısını okudum ve bende bir kesime ulaşırım diye duygularıma tercüman olan bu yazıyı paylaşmak istedim.Yazıda en çok da şu elektronik temizlik konusunda verdiği link hoşuma gitti 🙂 Yazıyı okuyunca sık sık yaptığım fazlalıklardan kurtulma...

Lüferin soyu tükenmekte ve Tarım Bakanlığı 14cm’lik çinekopu yasal av kabul ediyor ancak öğrendim ki 14cmlik çinekop henüz yumurta bırakmamış lüfermiş. Karadeniz’de ve Boğaz girişinde gırgır tekneleri çinekop çekmeye başladılar dün balıkçının önünden geçerken gördüğüm çinekoplar ile birden farkına vardım üstüne de posta kutuma fikir sahibi damaklardan gelen mail düştü....