8

Dile kolay 1 ay

Birkaç gündür sadece yatak odası Erin’in odası salon arasında mekik dokuyorum. Kafamı uykusuzluktan kaldıramıyorum. İlk defa doğumdan beri bu kadar sıkıntılı bir haftasonu yaşadım. Erin’im hep gazlıydı, hep ağladı artık pazar günü çığırından çıktı. Annem haftasonları evine dönüyor dolayısıyla Pazar günü bu durumda Alpay ve ben yalnızdık. Artık iyice gerilen sinirler ile Erin ağladıkça ben tekrar ağlamaklı günlerime geri döndüm. Gazlı bebek ne demek şimdi daha iyi anlıyorum. Başlarda pek verme taraftarı olmadığım mucizevi ilaç SAB Simplex hayat kurtardı..Ama şimdilik geçti, Erin rahatladı biraz.
En kötü haftasonumuz bu olsun diyelim.
Nasıl geçti bilemedim 30 gün.. gündüzüm gece gecem gündüz oldu, sabah ezanları kalktık akşam ezanları yattık, birileri geldi gitti, telefonlar çaldı, fotoğraflar çekildi basıldı , nasıl ve ne zaman oldu biz dün dışarı çıktık ve ilk ay kontrolümüze gittik.
İlk defa Cumartesi günü sokağa çıktım. Bundan önce tek başıma sokağa çıkma fobisi geliştirmiştim ve çıkamıyordum. Cumartesi günü Erin’in krizinden sonra domates alma hayallerim bütün gün askıya alındığından Alpay eve geldiğinde krize girmiş durumda ağlıyordum. Tuttu kolumdan beni ve dondurma almaya çıktık. Sanki hayatım boyunca ben hep bu evdeydim, sanki hep evde yaşayacaktım ve sokak nedir bilmiyordum. Ve sokağa çıktığımda sanki ben hep kocaman bir karınla yaşıyordum bugüne kadar, sağa sola dönerken hep bir boşluk hissettim, arabalar korna çaldığında elim yine karnıma gitti… yalnız sokağa çıkmaya alışmam gerekiyor sanırım.

Not: Bu yazıyı dünden beri yazıyorum şu anda saat 21:34 .. bol kusmalı ve sancılı bir akşamdan sonra son noktayı koymak üzere bilgisayarımın başına geçtim şimdi bir iki saatliğine uyumaya – inşallah – gidiyorum..

Paylaş :=)

Yorumlar (8)

  1. Yanıtla
    Anne ve Bebisi :

    Canım benim ya:( Allah yardımcınız olsun.
    Ama çok tatlı maşallah ya:)) Bu ne ciddiyet maşallah:)
    Tombiş şey seniiii. Çok üzme anneniii:)

  2. Yanıtla
    AyçA :

    Anne ve Bebişi.. Var var gülen fotoğraflarımızda var çok yakında günlüğünü yazıyorum yayına giricek inşallah fırsat bulduğumda..

  3. Yanıtla
    sabahnur :

    yaaaa dün gece 12-1 sularında yorum yazmaya calıstım hem de üç kere, olmadı : ( (bakalım bu olcak mı)

    “1 dk anne poz vericem” diyor diye dusunmustum bende:))

    masallah masallah masallah

  4. Yanıtla
    Gülin&Ayşegül :

    Sevgili Ayçacık,
    O el nasıl öyle durur? Kıpırdamadan fotoğraf nasıl çekilir? O surat nasıl o hale gelir? Kızım süper bi adam olmuş Erin…Yalnız yüz ifadesinden belli deiğim dedik çaldığım düdük durumları var gibi…
    Kendini üzme, ağlama…Keşke yakınında olabilsek biraz da bir hayrımız dokunsa.

  5. Yanıtla
    AyçA :

    valla o nasıl poz verdi bilmiyorum ama boşunamı fotoğrafçılık kursları bitirdik sergiler açtık ayoooll:) ama aynen öyle kesin kararları olan bir bebek valla ne diyeyim ..
    Gülincim daha demin aklımdan geçiyordun Ömerin bir hırkasını giydik banyodan sonra daha nasıl yanımda değilsin yahu.. 🙂
    Öperim ikinizde.

  6. Yanıtla
    Cihan :

    Yaaa Ayça inanamıyorum,1 ay mı geçti…maşallah maşallah hatta 41x maşalllah…bu ne kadar erkek suratlı bi bebek yaa bi kere daha maşallah.Allah yardımcınız olsun ama bence de bunlar hep çok güzel birer anı olarak kalıcak bak görürsün..seni sık arıyamıyorum ama fırsat buldukça burdan takip etmeye çalışıyorum.Alpay’a çok selam oğluşuna da kocaman bi öpücük kondur benden…

  7. Yanıtla
    AyçA :

    Vallahaa geçti de nasıl geçti bende anlamadım .. Çok teşekkür ederiz Cihan TEYZESİ .– hehe sende Teyze oldun yaaa —
    Burada yazılarını görmek arkadaşlarımın bana hep güç verdi inan .. o yüzden teşekkür ederim.

  8. Yanıtla
    filiz :

    ya bebek çok tatlı ayyyyyyyyyyyy 😎 😆 😯 ya sevesim geliyorrrrrrrrrrrrrrr

Leave a Reply to Gülin&Ayşegül cevap vermekten vazgeç