Bir gün öncesi akşam üzeri: Yarın beni nereye götüreceklerini ve bunların bana ne yaptıracaklarını bilmek kestirmek mümkün değil en iyisi biraz antrenman yapayım dedim. Kaslara kuvvet gerek diye diye… Akşam evde konuşurlarken duydum ki sabah 6:30 da evden çıkmamız gerekiyormuş yoksa denizotobüsüne yetişemezmişiz.Annem zannetti ki heyecandan uyuyamadım gece 12 ye kadar...

Bugün anneannem beni gıdıkladı ve ben ilk kez bağırarak kahkaha attım …. 😉

Sonunda oldu.. oğlum emzik kabul etti beyimiz kauçuk olsun damaklı olsun istermiş de bizim haberimiz yokmuş bütün emzik çeşitlerinde en son bunu almışız.. işimiz var işimiz.. Dün Alpay’ın müşterilerinden birinin bizden 15 gün sonra doğum yapmış bir ablanın bebeğini yatırarak kucağına almadan uyutmasını anlattıktan sonra ” ne var benim oğlumda...

İkinci ay bitirme ödülü olsa gerek annem ve anneannemle büyükhalayı ziyarete gittik.Enişte dede hasta olduğu için ben daha tanışamamıştım o yüzden yumurta almaya ben gittim.İlk defa boğaz köprüsünden geçerek Asya kıtasına çıkarma yaptım. Tete’mde geldi. _ Ebru telif hakkı istemezse bende teyzeme TETE diyeceğim_

Bugün annem ve ananem beni sarıp sarmalayıp kangurulara oturtup sokaklara fırladılar ne de olsa artık sihirli 40 gün geride kaldı diyerek beraber ilk alışverişimize gittik ayıptır söylemesi artık büyüdüm ve kıyafetler biraz küçük geliyor. Önce gittik Nişantaşında – gidebildiğimiz en uzak yer burası çünkü ayrıca ben de Nişantaşı çocuğuuuyumm 😀 –...