7

Hıdrellez 2009

Hava biraz kapalıydı ya gitmesek mi diye düşünüyordum tüm gün boyunca.. neden böyle başladım: gitmesek de olabilirmiş demek için.. biraz hayal kırıklığı yaşadığımı itiraf etmem lazım.
Bir kere şenlik alanı yer değiştirmiş, o tarihi Ahırkapı sokaklarının dokusunu, kokusunu, akustiğini bırakıp boş bir araziye geçmiş, ilk girişte saat henüz 6 bile olmamışken iyiydi her şey de kalabalıklaşmaya başlayınca tüm insanlar bir arada üstüme gelmeye başlayınca, çalan her davulun sesi ayrı ayrı beynimde gümleyince fenalıklar bastı bana.. oysa sokak aralarında kalabalık dahi olsa hiçbir müzik birbirine karışmıyor, bir uğultu şeklinde beynimizi kemirmiyordu.. “heyy heey nerede o eski hıdrellez şenlikleri” cümlesini sonunda siz de kurdurttunuz ya bana.. ellerimizde teflerimiz koşarcasına gittiğimiz şenlikler anlaşıldı ki geride kaldı!!

E hepsi de kötü değildi, biz çekirdek aile olarak başladığımız şenlik alanındaki aktivitelerimizi geniş ailemiz ve birkaç sevgili dostumuzla tamamladık,çekirdek aile kısmında henüz alan boşken tüm dilek ağacı tasarımlarını gezebildik, tek tek hemen hepsinde birer dilek tuttuk.. en çok bir tanesinde vakit harcadık: attık paracıklarımızı da para ve aşk gelegeldi hep bize.. sağlık tutturmaya çalışmıştık oysa ki :=) eh para ve aşk olunca sağlıkta kendiliğinden geliverir değil mi o zaman, dileğe ne hacet!!

Çimenlerin üstüne yayılıp her zamanki gibi ciğer/ekmeğimizi lüplettik.. Erin bol bol yağlı boya çalışmaları yaptı.. tutturdu da “boya yapıcam” diye başka bir şey demedi.. sonradan davullar çıktı ortaya oynak kıvrak kızlarımızla.. Erin kafasını sallayıp dans etmek bir yana dursun ikinci tutturmasını da koyverdi : “davul çalcam ben!!” haydi buyur buradan yak bakalım rica minnet davulların tokmaklarını aldık elimize, deklanşörlere basan basana etrafta, bizimkinin umuru değil: kafa sallayıp davula vuruyor. Bir Roman amca “alasınız buna en küçüğünden bende var bi tane 2.5 luk klarnetçiyle çalıyor be abla” demesin mi bir davulumuz eksikti evde

En kötüsünden başladım anlatmaya en iyisi ile bitireceğim. Tüm kalabalığa, karmaşaya rağmen çok güzel bir şey vardı ortalıkta: her kesimden insan sadece “MUTLU”lardı ve gülüyor, eğleniyorlardı, 9-8’lik attırıyorlardı.. yine de tüm organizasyon değişikliklerine rağmen sadece bu mutluluktan, yeni doğum yapacak umutların ışığından nasiplenmek için bile hala teflerimizi ellerimize alıp gitmeyi hak ediyor Ahırkapı.

 

Paylaş :=)

Yorumlar (7)

  1. Yanıtla
    esra :

    merhaba bloğlarda son yazınız gözükmüyor yoksa yine adres değişikliğimi oldu?
    Sizi biraz hem ailenin pedagogu hem doktoru olarak görüyoruz galiba hemde biraz üşeniyoruz araştırmaya bir sorum olacaktı.
    Erin bir süredir kreşe başladı sanırım bir sorunda yok.
    Eylülde okula başlayacağım Tunam 14 aylık olacak kreşe vermeyi düşünüyoruz ama erken olmasındanda korkuyorum. Yapı olarak Tunam paçalardan ayrılmayan bebeklerden değil. Bırakıp 3-4 saat dışarı çıkıyorum. daha uzun denemedim ama arayacağınıda düşünmüyorum okulum yarım gün 1:30 gibi alıcam onu.( günah çıkartıyorum şimdi)
    Bir arkadaş olarak ( yani öyle görüyorum) yorumunuzu almak istedim erken mi acabaa? Araştırdığınızı düşündüğüm için yazıyorum

    • Yanıtla
      AyçA :

      Esra selam .. adres değişikliği yok herhalde bloggerla ilgili bir durum güncel yazının görünmemesi . bilmiyorum ??
      Kreş meselesine gelince.. başta yaşamadığımız sonradan yaşadık ve kreş olayını sonlandırdık.. 2 yaş yanında ben olduğum sürece bize erken geldi ki Erin sosyal ve anneden ayrılabilen bir çocuk.. hala izlerini silmekle meşgulüz.. tavsiyem oyun saati ile başlamanız olacaktır biz burada hata yaptık ama gittiğimiz okulda çalıyor olmam ( dum o da bitti ) bizim tam gün ile başlatmamıza sebep oldu ve bu Erinde ters tepki yarattı ..şimdi 2.5 – 3 yaş arası bir dönemde günde 2 saat ile sadece oyun saati olarak başlamayı o zaman kadar da konuyu tamamen kapatmayı uygun gördük .. ama tabii çalışmak zorunda olan bir anne için zorunluluksa başlamalı yine de sen işe başlamadan bir süre önce azar azar alıştır derim .. uzman değilim o yüzden ancak kişisel fikrimi yazabiliyorum..
      Ve güvenin için de teşekkür ederim :=))
      Sevgiler
      Ayça

  2. Yanıtla
    Açalya :

    muzikle birlikte costum burda 🙂

    • Yanıtla
      AyçA :

      Açalyacım sizi de yanımızda hissetmiş kadar olduk o zaman :=)

  3. Yanıtla
    esra :

    Çalışmak zorundayım Ayça memurlara 2 yıl izin verseler onuda alırdım ama ancak bu kadar işte bu bile bizim için büyük sans.
    Erin’in çok iyi adapte olduğunu okumuştum sonra ayrıldığınızdan haberim olmadı, o postunu kaçırdım herhalde.Yanında olduğun için çok üzüldüm diyemiyeceğim.
    Bende başka çözüm yolu bulmalıyım galiba. Ama yinede yarım gün gidecek olması bana acaba dedirtiyor?
    Çok teşekkürler.
    Esra

  4. Yanıtla
    esra :

    anneler günün kutlu olsun Ayçacım

    • Yanıtla
      AyçA :

      Teşekkür ederim Esracım ..senin ve tüm annelerin .. anne adaylarının bu günü kutlu olsun:=)

Yorum bırak