Akşam üzeri kapıyı kapatıp Erin’e “baş başş” yapıp kendimi d*t kesen soğuğunun içerisinde yollara attım. Şehrin göbeğinde oturmaktan çoğu zaman şikayet etsem de genellikle faydalarını kullanıyorum.Bencil bir ilişkimiz var bu İstanbul ile aslında.. aşk gibi derim hep ben İstanbul sevgisine.. uzaktayken özlenen yakınındayken dırdırlanan bir duygu kaplar içini insanın ya...

21:37 Sabah saat 8 de şiddetli bir yağmur ile uyandık bugün. Artık Karadeniz’de olduğumuzu hatırlatırcasına yağdı yağmur.Termeden Trabzon’a doğru yola çıktık.Önce Ünye sonra Fatsa’yı geçtik.Fatsa’dan sonra Boloman Perşembe arasında Caka Tünelinden sonra yolun sonunda Vonalı Celal’in yeri var.Vonalı Celal Maçkalı ve çok komik bir adam.Mehmet her zaman olduğu gibi arabada...

05:20 Kapının önünde Alpay ve Mehmet’i bekliyorum . Biraz sonra yola çıkacağız. Hafif serin bir Pazar sabahı… olabildiğince heyecanlıyım .. 23:35 Önümüzdeki 14 günün ilk gecesinde Abanada sahilde bir kampingdeyiz. Buraya kadar oldukça keyifli bir yol oldu. Sabah saat 06:00 da Istanbul’dan yola çıktık.Bolu yolu üzerinden öğlen saat 12:00 civarında...

11:15 Sanırım sadece ilk adımı atmakla başlıyor hayat.. emeklemek karın ağrısı gibi;adımını attığında herşey kolayca geliyor,uzaktan gördüklerin sadece beynindeki engellerden oluşuyor.. engel diye birşey yok: biz varız,bir de beynimizin koyduğu sınırlar.. Bak vapurdayım!! ve sallanıyor.. Midem bulanıyor:EVET Hönküre hönküre ağlamak istiyorum: EVET Kalbim karın boşluğumda senfoniler yaratıyor: EVET AMA gidiyorum.....

23:17 Termedeyiz. Mehmet yine beni tavlada harcadı ; ne de olsa uzun ve yorucu bir gün geçti.. Mehmet bütün gün arabanın arkasında uyumadı .. o yüzden olmalı!!Sabah ki Abana kumsalındaki kahvaltıdan sonra nasıl uyunurdu ki ??? Dün gece deliksiz uyumuşuz ama ben gün doğumunu kafama takmış olmalıyım ki tam güneş...