Pazar günü Ahulara kahvaltıya gitme maceramızı bir hafta kadar neredeyse evden uzak yaşamakla sonlandırarak kendime inanamadım..:) Pazar sabahı bir yere kahvaltıya davetli olunca insan cumartesi sabahı evden çıkıp çarşamba akşamı döner mi?? Döner.. Ayça insanı bu döner…Dinlenmiş,manikürlenmiş,saç bakımlanmış,kocasıyla gezmiş,depresifliğini boğaz köprüsünden aşağıya atmış olaraak evine döner… Erin paşam çok büyük...

2007 yazılarının da arşivlerde kaldığı 2008 yılının 2. sabahında evimde yine aynı tas aynı hamam piyangodan bir halt çıkmamış artık trilyoner olma hayalleri bir sonraki aralığa kalmış bir zat olarak aslında çok da keyifliyim.. Erin azıcık ateşli dün akşamdan beri.. derece ateşi var gibi göstermiyor ama elleri alnı ve ayaklarının...

Son birkaç gündür internet bağlantımda arıza var ve ben bu vesile ile bilgisayarıma bakmıyorum; ilk bakışta “aman Tanrım yaa naaapçam ben” sorusunun yerini biraz kafa dinlemek aldı, çok da aslında internet istemiyormuş hayatım bu aralar. Bayramda tozutacağım diye planladıktan sonra çok da fazla bir şey yapmamanın hüsranı ile biraz yorgun...

… ‘KAL’ desen kalacaktım… ….oysa ben akşam olmuşumyapraklarım dökülüyorusul usuladım sonbaharAtilla İlhan Geçen haftadan beri bir hoşum ..Elif Şafak’ın Siyah Süt’ü mü bozdu beni yoksa ne ? bilemiyorum..haftasonu neyse ki annem geldi, “Anaç Sütlaç Hanım” da bizimleydi – kitaptaki karakterlerden biri-.. kek yaptım temizlik bir de .. akşam kestaneleri attık...

Sizin evinize Ara Güler hiç gelmeyecek. Evinizdeki ve yaşamınızdaki enstanteneleri yakalamaktan siz sorumlusunuz.Yaşamınızdaki küçük şeylerde büyük tatlar bulmak sizin sorumluluğunuzdadır.( Üstün Dökmen – Küçük Şeyler) Şu an diyor.. evinizin en dağınık köşesini düşünün.. kimsenin görmesini istemezsiniz.. bir fotoğrafçı gelir, çeker ve sergiler.. görseniz iftahar edersiniz.. Üstün Dökmen diyor bunları.. bugün...