Döndük..
Bu kadar uzun kalmanın en büyük endişesi İstanbuldaki yaşam kavgasının nasıl olduğunu unutmak olduğunu hissettiğim aslında sonsuza kadar oralarda yaşama duygularıyla dolduğum bir tatilden mis kokulu evime/mize geri döndüm/dük.
Şimdi Erin nasıl mutlu olur??
Erin nereye koşacak??
Erin uyandığı zaman hangi bahçeye çıkacak?? V.b sorularının bulunduğu çoktan seçmeli bir sınava tabii tutulacağım bir dönem ile karşı karşıyayım..
Bu sınavı da yüzümün akıyla atlatacağımı umuyorum..
Eve geldiğimizden beri arabada sadece 1 saat uyumuş olmasına karşın nerelere kendini vuracağını şaşıran beyimiz bu saat itibari ile kapıya gidip ” atta ” demeye başladı bile..
Biraz alışma dönemi yaşayacağız – beraber – gibi geliyor bana..
hosgeldinizzzzzzzzzzz:) cok ozledik yaa,
bu alışma surecinde kolaylıklar diliyorum size..
öpüyoruz bronz yanaklarınızdan:))
Hoşgeldiniiiiizzzz:)
Yüzümde güller açtı geldiğinizi okuyunca, çok özlemiştim gerçekten:)) Alışma sürecinde, kendinizi parka bahçelere vurunca, bir haber ver, hemen yanıbaşınızda biteyim istedim birden:))
Öpüyorum ikinizi de….
Hoşgeldiniz 🙂
Foto çok güzel!
Hoşgeldiniz. özlemiştik:)))
Hoşgeldiniz 🙂
hoşgeldiniz ayçacım,
kaç gündür bakıyorum bakıyorum yoksunuz, özlediğimi farkettim. resimleri görünce yüzümde güller açtı.
bu arada o mayolu fotosuna bayıldım. tam adam olmuş bu ya. öpüyorum ikinizi de…
Hosgeldiniz! :-)))
Biz de ayni alisma donemini babaanneden donunce yasamistik. Direk kapiya gidip cikmak istiyorduk. :-(((
Hepinize teşekkürler.. :)) ilk gün fena geçmedi.. gözümüzü açıp kahvaltı edip sokağa döküldük 😀 ama öğleden sonra evde geçti toparlanma süreci itibari ile.. Erin bunun için problem yaratmadı, düşündüğüm kadar ağır geçmeyecek galiba..
Hoşgeldiniz, çok özledik valla, tatil yaramıştır, büyümüştür yumurcak, hemen gidilip mıncıklanacak,, 😉