Benim için paskalya ya da ne olduğu çok fark etmez, eskiden beri renkli yumurtalara bayılırım! Ve bu sene oğlumla beraber yumurta boyamak varmış kısmetimde 🙂 Erin’in yuvasında da her bayramı kutluyorlar. Bu bahar 23 Nisan ile beraber bir da paskalya kutlamaları var ve bu kutlamalar dahilinde dün yuvaya yumurta boyama etkinliğine...

Demiştim Sanal Yaşama veda diye..Bu sanal yaşama veda kampanyam dahilinde taa en başından beri işin içerisinde olsam da bir türlü tam içerisine giremediğim, konuşmaları takip edemediğim daha doğrusu anlayamadığım bir şey yazsam da iki bozuk yiyip sayfayı “tamam tamam” diyerek geri kapattığım ama yine de arada ucundan kıyısından dahil olduğum...

Geçenlerde telefonum düşüp kırıldığında birden panikledim öncelikle yeni bir telefon almanın nakit ve vakit maliyeti için ve içten içe “tanrım online olamayacağım bir süre!” diye düşündüğüm için. Üzerine uzun uzun düşündüm o geçenlerden beri..herşeyim(iz) internet olmuş ve bağımlılık düzeyinde yaşıyoruz. Kendi adıma konuşayım: ben bir bağımlıyım! Ne farkı var sigara...

Ben Kalamışta doğdum.. orada büyümeye başladım.. severim oraları. Yeşil, sakin, huzurlu, iyot kokar sahili. Severim parkını. Çocukluğum geçti. Paten kaymayı, bisiklete binmeyi becerdim o sokaklarda. Burnumun direği sızlar oralara gittiğimde, çocukluğuma özlemim gelir oturur ciğerimin üstüne. Bağlıyımdır çocukluğuma. Eskileri taşımayı borç bilirim kendime hangi nedenden bilemesem de! Lakin ben Beyoğlunda...

hoytt! en sevdiğim yıllar: 5. / 10. / 15. ….böyle gider.. 5’te bir kutlamayı severim.. geçen sene şöyle bir küçük mumla kutlayı vermişim.. 4 yıl bitti demişim.. bu sene öyle değil.. Alpay bana “sana bir alan adı aldım.. yaz çiz” dediğinde “yaz çiz”ne demek bilmediğim bir dönemde, sabancı üniversitesinin tanıtımı...