Bir hızla akıp gidiyor hayat. Bir önceki postumda “geçen gece düşündüm ki” dedim.. kaldım orada..bir türlü vakit bulupda klavyemin başına oturup şöyle bir döktüremedim. Bugün yine ne zaman saat 17:30 oldu bilemedim.. akıyor ki nasıl bir akmça şelaleler böyle hızla akmıyor bu dünyada,akşam Alpaya “hoşgeldin” diyorum sonra birden sabah “güle...

O kadar çok şey birikti ki yazacağım ne başlık atsam bilemedim. Yoğun bir haftasonu ve iki gündür kafamı yastıktan kaldıramama bir de Alpay’ın bilgisayarın anakartını değiştirme hevesi eklenince ancak blogumun başına geçebildim. Günlerdir evedeyim diye haykırırken bu hafta sonu sürekli dışarılardaydım ama ı-ıhh işe yaramadı yine bunalımlardayım. Kafamı yastıktan kaldıramama...

Bugün anneannem beni gıdıkladı ve ben ilk kez bağırarak kahkaha attım …. 😉

Sonunda oldu.. oğlum emzik kabul etti beyimiz kauçuk olsun damaklı olsun istermiş de bizim haberimiz yokmuş bütün emzik çeşitlerinde en son bunu almışız.. işimiz var işimiz.. Dün Alpay’ın müşterilerinden birinin bizden 15 gün sonra doğum yapmış bir ablanın bebeğini yatırarak kucağına almadan uyutmasını anlattıktan sonra ” ne var benim oğlumda...

[youtube width=”320″ height=”240″]http://www.youtube.com/watch?v=fAA_hHqMMgk[/youtube] Geçenlerde kimin blogunda gördüğümü hatılamadığım bu klibi iki gündür döndürüp duruyorum bilgisayarımda.. son günlerde Erin uyuduğu zamanlarda boş boş dolanıp duruyorum internette.. Türk filmlerini ne kadar çok anlamsız bulduğumu ve ne kadar çok sevdiğimi bir kere daha hatta her dinleyişimde anladım.. neden sevdiğimizi bilmediğimiz bu türk filmleirnin...