Sabaha karşıydı .. hava henüz karanlık.. uzunca bir yol ve bilinmeyen bir köy . orda bir köy vardı uzakta.. bana .. benim bir parçama ait bir köy.. görmeden hissetiğim bir köy. 4 saatlik bir yolculukla Bursa’ya geldiğimizde elimde nasıl o köye gideceğimize dair en ufak bir belge olmadığını farkettiğimde artık...

Tarih atmamışım. Anneannem şiiri çok severdi, yazardı.. bende bir şiir yazmıştım: çok beğendi. Gözleri az gördüğü için bana kocaman harfler ile defterine yazdırmıştı.. – tarayıp koymam lazım şimdilik yazıyorum- NEYİ ISLATMAK İSTİYORSUN YAĞMUR TOPRAK ISLAK,AĞAÇ ISLAK.. ISLATMAK İSTEDİĞİN GÖZLERİMDE EĞER ONLAR DOĞUŞTAN ISLAK NİYE ESİYORSUN DELİ DELİ RÜZGAR NEYİ KIRMAK...

Gece sessiz,gece yalnız Gece gerçek bir dünya Sıcak bir el yoksa Ben gündüzü istemem Rüyalarım yeter bana Ne bir yalan ne bir masal İçinde sevgi yoksa İmkansızı istemem Kaybettiğim mutluluğu Umutsuzca arayıp Yasaklaşan gözyaşımda Anıları istemem 30 Ekim 1990 saat: 02:00 seyhan Tanyer

Şu içimde çok derinde kıpırdayan sıcaklık özlemlerin ötesinde elbet birgün dinecek Hüzün dolu anılara kucak açan kalbim tek sevginle kahrolarak yalnız seni sevecek Kalamış Seyhan Tanyer

Ağlama gözlerim Ağlamak çare değil görmek isteyip göremediğinde dert değil bundan böyle Yazık yalvarışıma özlemime Nefretime kinime ‘ne zaman’ deyişime Uysal bir çocuk gibi Sessiz bekleyişime tarih belli değil Seyhan Tanyer