Türkiye sınırları içerisine sağ salim girip bana ulaşamadan tekrar Amerikaya uçan ve tekrar o kadar yolu geri gelip elimize ulaşabilen doğum günü hediyesi ile bugün Erin tanışabildi. Bu son dönemlerde “bulmaca” dediği noktaları birleştirme ve çizgi çizme eğlencesini sanki biliyormuş gibi taaa okyanus ötesindeki dostumuz Dante ve Açalya‘ya nasıl teşekkür...

merak etme! sen etmiyorsundur da ben ediyorum acaba ne zaman vakit bulacağım da beynimden geçenleri “yeni yazı ekle” diyerek ekleyeceğim diye. Pazartesi ve salı günleri dede-babaanne saltanatım bittikten sonra pek bir karıştı vakit kavramım. Ne işim varsa bu iki günde halledip sonraki günlerde organize olabiliyordum. Oysa ki artık göz kapakları...

E:Anneee şu kestereyi sen al kovayı kes ben çekiçle iş tamirat yapıyorum Çocuk milletinin uydurduğu kelimelere bayılıyorum. Belki de bizden daha doğru konumlandırıyorlar. Testere de ne demek?? Onunla bir şeyler kesiyorsun tesmiyorsun, o zaman adı kestere olabilir. Bir arkadaşımın oğlu da pirzolaya “tutet” diyodu Erinle aynı yaşlardayken. Belki hala öyledir...

Dün ilk defa bilinçli bir yaşta canlı canlı gördüğü nail amcaya söylediği ilk cümle :”aa ben seni televizyonda da gördümmm ihihihi” oldu :=) biz de gülüştük tabii : çok ünlüymüş bu nail amca da canım diye.. Suratındaki ifadeden şaşkınlığı belli oluyor da zaten. 🙂 Sadece bunu not düşecektim tam da...

Erin büyüdükçe ben daha ağlak bir anne oldum. Sakin bir bebekti Erin ve sanırım sakinde bir 2 yaş geçirdik. Mantıkla bir şeyi anlatırsan anlar sorun çıkartmaz. Buna güvenerek 3 çocuk daha yaparım yapmasına da aynı olamayacağı kesin:=) Konum bu değil. Sakinliğinin yanı sıra sevgi dolu ve de komik bir çocuk...