Saat sabahın 10 u oldu bile. Günlerdir nasıl vakit geçecek diye sorup dururken kendime bu sabah geldi çattı ve saat 10 oldu ve hala bir ses yok telefondan.Bugün karışık bir gün; annem anjiyo oluyor belki de şu anda ameliyathanede bilmiyorum, babamı kaybedeli tam 2 sene bitti, ben oğlumu görmeye gideceğim...
25 Şubat 2007Belgrad Yürüyüşü..Ama ARTIK galiba kabul etsem iyi olacak .. doğurmak üzereyim ve aynı zamanda çatlamak 🙂
Niveanın ( az reklam oldu ama napim kaynak belirtmem lazım 🙂 ) verdiği broşürden tarayarak siteye koydum. belki yararlanmak isteyen olabilir. Sadece bebekler için değil yetişkiler içinde uygunmuş bu masaj 😉
– 37.hafta bitti. – Tam 2 hafta 6 gün kaldı bilemedin 3 hafta 4 gün. – Benim +17 kilo fazlam var. – Ama hala fotoğraf çektirirken aynı t-shirtümü giyiyorum: D – Bebiş 3018 gr olmuş. – Bebeğin keyfi her şeyi yerinde “kıpırcan”lıktan “danacan”lığa geçmiş durumda. – Geceleri uyumak iyice zorlaştı....
Günler şimdi biraz daha yavaşladı, oğlum kıpır kıpır yerinde durmuyor, sanırım artık O da bizi görebilmek için sabırsızlanıyor. Akşam oldu mu heyecan sarıyor iyice beni, 37. hafta bitiyor yani artık her an gelebilir. Heyecandan daha başka bir şeyde var: korku. Ve bu genelde geceleri ağır basıyor. Dağdayken ya da doğadayken...