Bayram. Ben evdeyim.Eskiye dair ne varsa temizliğindeyim.Rehabilitasyondayım yani.Oğlumdan ayrı geçirdiğim ilk bayram diye not düşmeliyim. İstanbul içinde domuz gribiyle, bayram koklaşmaları,trafiği ve negatif ne kadar yan etkisi varsa bayramın savaşmayalım diye yazlığa gitti kendileri efendim tabii babasıyla :=)Ben bazı doğumları beklemekteyim bundan sebep eşlik etmedim. Aslında biraz da kısa bir...

Erin büyüdükçe ben daha ağlak bir anne oldum. Sakin bir bebekti Erin ve sanırım sakinde bir 2 yaş geçirdik. Mantıkla bir şeyi anlatırsan anlar sorun çıkartmaz. Buna güvenerek 3 çocuk daha yaparım yapmasına da aynı olamayacağı kesin:=) Konum bu değil. Sakinliğinin yanı sıra sevgi dolu ve de komik bir çocuk...

Evet etti valla.. yok yok domuz gribi olmadım ama biz şapur şupur öpüşen en azından bari kaybetmediğimiz türk sevecenliğimizi de kaybettik. Kimse kimsenin yanında dahi gitmiyor artık! İyi mi kötü mü tartışılır. Uzun zamandır beynimde bin post dönerken ve yazamazken sonunda buna vakit ayırmam gerekliliğini gelen maillerden anlamış bulunuyorum 🙂...

Ben son dönemler yine zayıflama krizlerine girdim hatta bu sefer işi ileri boyuta taşıyıp yolda orada burada her yerde Nil Gün motivasyon cdleri dinlemeye başladım. Valla ne diyeyim çok konuda işe yarıyorlar 🙂 Yapamasamda çoğunu, motivasyonu büyük. İlk kez Şebnemin arabasında dinlediğim cdlerden kafama kazınmış bir cümle var ki gitmiyor...

Şimdi Burcu mimledi beni, zaman kazanıp duruyorum. Ne zormuş bu mim diye düşünüyorum hatta. Altı üstü çocuğumuzun 7 ilginç özelliği :=) Başlıyorum 1. İlk aklıma gelen Erin’in İğde ve keçiboynuzu yemesi. Değil çocuk koca koca insanların aklına gelmez ama bizimki kuruyemişçide elma şekerlerinin yanında duran keçiboynuzlarına atlayıp ” alalım mı??”...