Cumartesi gibi bir salı gününden bahsediyoruz şunun şurasında: beklenen kar ortada yok.
Bu hayatta nerede ne zaman kime ne iz bıraktığımız belli değil.
Yol gidenin mi izi açanın mı?
Karda iz açmak geldi aklıma. Bir İnönü yaylası hatırası, önde bir Sibirya kurdu, gökte dolunay, hava kararmış ben arkadan bağırıyorum, ıslak, korkmuş, yalnız hissetmiş, endişeli :“Düzgün aç izleri Alpay!”
Hayatta ölüm fikrine bu kadar yakın hiç olmadım!
Bu fotoğrafta ölümü anlatan hiçbir şey yok oysa!