EŞEĞİM… Günlerdir masamın üzerinde duruyor ve ben bunu günlüğüme koymadım. Çok Eşeğim. Babası aylar yıllar sonra gittiği taaa Aladağların Emler zirvesinden oğluna taşlar getirsin, bu taş nazar taşı olsun, anası bunu yazmasın.. Çok ayıp ettik..çoookk

Son günlerde moralim oldukça yüksek ne zaman aşağıya inecek acaba ?? :)Hayır hayır hiç niyetim yok böyle çok iyiyim. İstanbul bir başka güzeldi bugün.Keşke fotoğraf makinem olsaydı yanımda ve de vaktim. Ben sadece saçlarımı kestirmek üzere programlanmıştım oysa ( çok şükür sonunda ). İçimden boğaz köprüsünde kontak kapatıp öyle seyre...

Hayat bugünlerde ağır basıyor ruhuma. Tatil iyi gelmişti oysa.. İstanbul’a ve sorumluluklara geri dönmek canımı sıktı.Yetişemiyorum, yetişememek bana ağır geliyor omuzlarım çöküyor. Aynı anda 10 işi yapabilen ben sadece Erin’e bakıyorum bakmadığım zamanlarda yorgunluktan uyuyorum ya da uyumuyorsam evle ilgili işleri yapmaya çalışıyorum.İki kelime gazete okumak ya da manikür pedikür...

Gözümde uyku, yol yorgunu tatil sarhoşu: çamaşırlar mı önce yıkansın evin tozu mu alınsın herşey bırakılıp evin özlenen kokusu içe mi çekilsin bloglar mı gezilsin e- mailler mi silinsin alınan 3 kilonun hesabı yarın sabaha mı bırakılsın Erin’in hala akamayan minik burnunu nasıl açarım diye kara kara mı düşünülsün Eve...

Eskidenmiş ada vapuru, biz vallaha rahat rahat deniz otobüsüyle yarım saatte gittik.Bebek hayatı değiştirmezmiş : Yalan!!! aman ya huysuzlanırsa şimdi haftasonu vapur kalabalık,hava sıcak elde bebek çantası yedek çantası arabası vesairesi vesairesi.. yok yok biz en iyisi “kilimalı” denizotobüsünü tercih edelim belki ileride ada vapurunun yandan çarkının yanından beraber martılara...