G Ü L. Biraz önce birşeye çok üzüldüm. Aynı şeye ikinci kere üzüldüğümü fark ettim bir sene içinde. Bir kere olsa onların aptallığı ikinci kere maalesef benim aptallığım. Hayat aptal olmak için çok kısa!!. GÜL Güneşi o gülüşe sığdır,sorsunlar sonra sana nasil sığdırdın diye. Bu sıralarda güllere doyamıyorum.
Yeni bir haftaya günaydın.#lgs bittiğine göre yavaştan yaşamsal değişiklik için de hareketler artacak şimdilerde. Malum lise için bir şehire geçeceğiz. O şehir kısmetse Çanakkale. Daha dün gibi #bozcaada da yaşıyoruz artık hoşçakal İstanbul diye yazışlarım oysa koskoca dört sene bitti. Atatürk heykelinin önünde bacaklarının arasında bir kedi ile 10 yaşında bir çocuk var...
Güllerden gidiyorum çünkü mevsim gül. Evin her yerinde gül yerleştirme var bu günlerde.Instagram hesabım evet! Ben o hesabı alsam bile kullanmayacağım. Eve hırsız girdikten sonra o evde uyumak istememek gibi birşey bu. Hesabımı alınca yazılarımı alıp şenmeden bloguma aktaracağım.Dolandırıcı sahtekarlar devam ediyor sadece buna fena bozuk kafam!Suç duyuruları Facebook’a şikayet...
Tabii ki kendime çiftçi diyemem ayıp ederim lakin verilen emeğin, sabırın, beklemenin, bazen hüsranın çoğu zaman hasat mutluluğunun, bir sonraki döngü için tohum ayırmanın, birini toprağa verirken bir sonraki mevsimin gelişini planlamanın v.b bir çok eylemine şahit olduğumu yazabilirim. Bir kuru dalı toprağa saplayıp üzerinden yapraklar çıktığında çılgınlar gibi zıpladiğımi...
Dün akşam bir fırtına yağmur aynı zamanda bu gökkuşağı vardi. Doğanın Alpay’a hediyesiydi biliyorum.(fotoğrafı ben cekmedim). Sabah uyandığımda aklımda şu vardi: Sonra o fırtına bittiğinde nasıl olup da onun içinden geçebildiğini, nasıl hayatta kalabildiğini tam olarak anlamayacaksın. Hayır, o fırtına gerçekten bitti mi bunun bile farkına varamayacaksın. Yalnız, tek bir...