Bir gün bizim de başımıza gelecek biliyorum. Bir önceki yazıma İpek hanım’dan gelen yorum belki gözden kaçar diye bir post yazmak istedim aslında benim de kafamı kurcalayan bir sorun olarak duruyor. Gelecek hızlı geliyor şunun şurasında 2 sene içerisinde aynı arayışa gireceğim. Erin için bulduğumuz anaokulundan şu dakika itibari ile...
Sabah saat 09:57 Saray’da oturmuş omletimin ve çayımın gelmesini bekliyorum. Hayır hayır Erin annemde ya da kayın-annemlerde değil: Yuvada ve beni öpücükler ile veda ederek yolladı kahvaltı etmeye. Donmuş bir şekilde yazıyorum bunları: bu kadar hızlı olacağını tahmin etmiyordum. Çocuğumla yaşadığımız talihsiz okul maceralarından sonra Erin’in ömrü boyu okul meselesinden...
Benim sevgili dostum Iraz.. sonunda Adana’da yaptığı oyun gruplarını İstanbul’a geldi.. ÜStün Dökmenin Küçük Şeyler Anaokulu’nun da psikoloğu oldu 🙂 Ancak oyun gruplarını bırakmadı. Iraz’ı biraz daha tanıyabilmek için Annelerin dünyasında yazdığı harika yazıları da okuyabilirsiniz.
Emzirme konusuna en az 6 ay SADECE anne sütü ve en az 2 yaşına kadar da anne sütü desteğine, “mamaya hayır” diyerek saplantılı bir şekilde bağlı bir anne olarak DESTEKLİYORUM! Lütfen bebeklerinizi emzirin.. doya doya.. ve lütfen emziren anneleri ve bu emzirme reformunu destekleyin! Blogcu Anne ve Çalışan Gebe...
bir okul buldum mu?? galiba evet.. , bahçesinde tavukları, kedileri,köpekleri, organik tarımlı alanları yok! Sürekli ingilizce konuşulan bir ortamı da yok! yeni başlayanlar için annesini görmesin bırakın ağlasın alışır yaklaşımı da yok! kurucusu bir pedagog,öğretmenleri anne, evime yürüyerek 5 dakika, çocuklar mutlu görünüyor, ilk zamanlar bilgisayarımı alıp gidip, Erin oynarken...
