Haftaya yine zayıflama çabalarımla başladım. Geçen sefer yola çıktığımda 75’i gösteriyordu ibre bu sefer 71!! Geçen sefer 5 kilo vermiştim ( sonra birini almışım) şimdi de aynı hırsla bir 5 kilo daha verirsem etti 66!! yaz sonuna kadar iki kere daha gaza gelsem her seferinde bir kilo alıp 5 kilo...

“Sonbahar geldi.. hüzün yaprakları dökülüyor” diye başlamayacağım… sonbahar benim için hüzün değil aşk mevsimi..sarının,kırmızının,yeşilin birbirine kavuştuğu,odun kokusu yayan ormanların aşkının mevsimi.. eylülleri sevmem bundandır.. kış uykusuna girmeden son bir gerinme gibi başlar …rüzgarlar eser,uçan yapraklar dans ederler… şimdi burada estiği gibi.. hani esme rüzgar deli deli aklım başımda değil gibi...

Bu sabah.. yağmur var Geliboluda..ı-ıh..ağlamak isteyip ağlayamayan bir kadın gibi duruyor hava karşımızda..hüzünlü biraz..yorgun deli dolu esmekten günlerdir;bir ağlasa rahatlayacak şunun şurasında..deniz dümdüz oldu dinleniyor çetin kışa hazırlanmak için biraz sakinliğe,sükunete yatıyor.. çok güzel bugün hava burada çokkk..

Haftasonu ne kadar güzel olan hava şimdi yine kudurdu..gelibolu delidolu deyimi kendini gösterdi. Bugün buralarda durulmayınca akşam üzeri buradaki arkadaşım (evet evet bu sefer arkadaşım var 🙂 hemde benle yaşıt!!:) ) ve Erin’in arkadaşı oğlu ile Geliboluya indik. Pazara gittik.Pazarda Berna’nın götürdüğü tezgahtan harika t-shirt aldım Erin’e ama akşamüzerine kaldığımız...

Yine gazeteme dalmışken yazasım geldi minik kuzum pembe dünyalarında gezinirken..gözüme bir kitap haberi çarptı: anne baba olmak için 40 bahane..!!! nasıl yani dedim..bunun için ikna edilmek gereken bir devirde yaşıyoruz galiba.. Anne baba olmak için tek bahane çocukluğunu özlemiş olmak kanımca..çocuk olmayı,oyun oynamayı..başka bahaneye gerek yok.. gerisi bahane.. Son günlerde...