Sabah saat 6 da eve girdim yani gece 2 de oğlumun yanağına bir öpücük kondurdum, bronzlaşmış yanaklarına, baktım baktım: doyamadım; yola çıktım, uyuyamadım! çok saçma bir komedi filmi seyrettim: gülemedim! eve geldim bu sıcakta ısınamadım! öyle güzel beraberdik ki ruhumu oğlumdan kopartamadım! Buraya geldikten sonra zaman geçiyor iş oradan yola...

Geçen gün bahsetmiştim Erin kendi büyük bisikletine binmek istemiyor, fırsatını bulursa Kayra’nın bisikletini kaçırıyor , Kayra görürse vay haline 🙂 bulamazsa fırsat eski küçük bisikletine biniyor. İşte yine bir akşam üzeri : “anne gezme yapalım mı seninle dedikten sonra ki diyalog: A: Oğlum gel mavi bisikleti alalım E: Yok anne...