Yazmayayım diyordum da vınn geçince elime yine dayanamadım. Ancak not düşülmesi gereken önemli bir konu var: Erin artık denizde kolluk kullanmadan bildiğin yüzüyor sayın okur! Gözlerime inanamadım. Çocuk boşuna bağırınmıyormuş “gel anne seyret ben nasıl yüzüyorum” diye. Öyle konuya pat diye girdim ama henüz tatile pat diye giremedik. Önce planlandığı...

Biraz dinlenmeyi kendi gözümde hak ettiğimi düşünüyorum.. Yoğun geçen bir kış, hızlı tempoda bir yaz ..artık biraz mola.. “anneee kulübe gel sana nasıl yüzdüğümü göstereceğim” dediğinde kalbimde sızı ile bilgisayarın başına döndüğüm günden beri tatilde elimi sadece “tatil güncesi” yazmak üzere bilgisayara süreceğim konusunda telkin ediyorum. Ancak işin en güzeli...

Sabah saat 6 da eve girdim yani gece 2 de oğlumun yanağına bir öpücük kondurdum, bronzlaşmış yanaklarına, baktım baktım: doyamadım; yola çıktım, uyuyamadım! çok saçma bir komedi filmi seyrettim: gülemedim! eve geldim bu sıcakta ısınamadım! öyle güzel beraberdik ki ruhumu oğlumdan kopartamadım! Buraya geldikten sonra zaman geçiyor iş oradan yola...

Geçen gün bahsetmiştim Erin kendi büyük bisikletine binmek istemiyor, fırsatını bulursa Kayra’nın bisikletini kaçırıyor , Kayra görürse vay haline 🙂 bulamazsa fırsat eski küçük bisikletine biniyor. İşte yine bir akşam üzeri : “anne gezme yapalım mı seninle dedikten sonra ki diyalog: A: Oğlum gel mavi bisikleti alalım E: Yok anne...

Kendi kendime nazar değdirdim : çarşaf gibi deniz gitti poseidon şaha kalktı ve dev dalgalar ve rüzgar uzun sahilimize yerleşti.Videoda dalgalar pek belli olmuyor ama denize girdiği zaman kıyıda Erin’in boynuna geliyorlar!Tabii oğluma sahile inemeyeceğimizi söylemek ne mümkün. Aldık tası tarağı indik. Dev dalgalar içine girmek istiyor. Denedim ama o...