Yine yeni yeniden sonbahar.Mutluyum.Bu mevsim geldi mi ben nefes alıyorum; güneşli ve serin. Ve diğerlerinden başlamak,sondan başa yazmak istiyorum. Annem evine taşındı..evet ama daha yerleşemedi. Ne oluyor bilemem ama tüm evin üstüne bir kurşun döktüreceğim. Evi su basması ile daha ilk günden başlayan bir şanssızlık söz konusu. Ama olacak.. yerleşeceğiz...

need a car..  it’s already autumn niye ingilizceyse ya.. ormana gidesim var nefes alasım var uzun kahvaltılar sonrası yürüyüp eve per perişan ama mutlu dönesim var.. ama arabamız yok!!kimbilir ne zaman hangi bahara çıkacak kaportadan!! ve nedense arabalı arkadaşlarımız da ortada yok!!!- evet sitemkar bir gizli olmayan açık mesajdır bu–...

bu tantananın dırdırına.. yok yok YOKKK, artık daha yeni bir şeye başlayamayacağım lakin!!! koca kişisi ile birlikte son 10 senedir bulunduğumuz  (ben bunun 8 adedine dahilim anti parantez) ofisimizi taşırken destek olmadığım gibi yerleşirken de ortalarda görünmeyerek kendi eşyaları mı bile yerleştiremediğimden //süper eve 150 adımlık bir ofis bulduk, mekan...

Kaçkar Dağları ekosistemi içinde çok önemli bir yere sahip yaylalara gelişigüzel açılan yol çalışmaları, mahkeme kararlarına rağmen devam ediyor. Geçtiğimiz yıl Pokut ve Hazindağ yaylaları arasında yapılmak istenen yola dava açılıp, Trabzon Bölge İdare Mahkemesi “yürütmeyi durdurma” kararı vermesine rağmen, yola devam edilmişti. Bu yolla ilgili tartışmalar sürerken önümüzdeki yıl...

bir süredir yazasım yok buraya..vakitsizlikten olabilir belki. Her şey çok yoğun şu sıralar. Ofisimizi taşımaktayız ama iyi bir yere : evimizin 150 adım ötesine. Tadilat işleri, dergi işleri, Erinle vakit geçirme kaygılarım, aman onu da yapalım bu da eksik kalmasın telaşesi içinde geçiyor son günlerde hayat. Memnuniyetsiz miyim?? Hayır ama...