-Daha küçükken çocuğa istediği herşeyi vermeye başlayın!Bu şekilde o,herkesin onun geçimini sağlamak zorunda olduğuna inanacaktır.
-Kötü sözler söylediği zaman gülün! Böylece o kendisinin akıllı olduğuna inanacaktır.
-Ona düşünmeyi ve beynini kullanmayı hiç ögretmeyin! 21 yaşına gelince kendi kararlarını, kendisi versin diye bekleyin!
-Yerde bıraktığı herşeyi kaldırın; kitaplarını, ayakkabılarını,kıyafetlerini, onun için herşeyi siz yapın ki; o bütün sorumluluklarını başkalarına yüklemeye alışsın !
-Onun gözünün önünde sık sık kavga edin ki; bu sayede aile bir gün parçalanırsa çok fazla üzülmesin.
-Ona istediği kadar harçlık verin ki; hiçbir zaman kendi parasını kazanmanın ne olduğunu öğrenmesin.
-Yiyecek, giyecek ve konforla ilgili bütün arzularını yerine getirin ki;istediklerine ulaşmak için çalışmak gerektiğini öğrenmesin.
-Komşulara, öğretmenlere, polislere karşı daima onun tarafını tutun ki,onların hepsine karşı peşin hükümleri oluşsun.
-Bütün bunları ve benzerlerini yaparak yetiştirdiğiniz çocuğunuz bir gün suç işlerse, kendisinden özür dileyin! Ama onu felaket dolu bir hayata hazırladığınız için kendinize teşekkür etmeyi ihmal etmeyin!!
* *** Bu belge ABD Houston Polis Müdürlüğü tarafından hazırlanmış ve kentteki tüm evlere ve okullara dağıtılmıştır.
kaynak:E-posta yolu ile gelmiştir
Yorumlar (7)
Açalya :
2 Mayıs 2007 | 06:10Tokat gibi bir yazi. Ama sana birsey soyleyeyim mi, bu yazidaki tum maddeleri harfi harfine yapan oyle cok Amerikali aile var ki, burada cocuk simartmak iyi birsey…cocuklarina ne kadar zarar verdiklerinin farkinda bile degiller. Hem var ya, bu polislerin dagitttigi brosuru anlamayacak kadar gerizekali o kadar cok aile var ki bu Amerika’da, kesin yaziyi anlamayip, oyle olacak sanan da azinlikta degildir. 🙂
B5 :
2 Mayıs 2007 | 17:38Sevgili Ayca seni fotograflarindan tesadüfen tanidim. Sadece yüzünü bilirdim ya : ) . Sayende Roma´da da bir mezunumuzu buldum. En yasliniz benim sanirim 93 lü olarak. Su an Hamburg´dayim. Italya ve Paris arasinda gidip geliyorum. 🙁
Sayfan harika olmus. Bugün tesadüfen de bulsam takip edecegim artik. Yüzün hep gülsün,
Sevgiler ; )
AyçA :
2 Mayıs 2007 | 18:47Merhaba.. çok sevindim hoşgeldin ama keşke isminide yazsaydın 🙂 merak ettim şimdi bir okuldaşımı bulmuş olarak ..)
B5 :
2 Mayıs 2007 | 20:17Elbette, hemen gonderiyorum email. Hic hoslanmiyorum zaten internette bunlari yazamamaktan. 🙁
Malum kotu deneyimler….
Neyse, bakalim hatirlayacak misin yuzumu : )
iremmm :
2 Mayıs 2007 | 23:58amaninnnn 🙂 nasi yani yaa..agzim bir karis acik sekilde okudum bu yaziyi…hani buyuklerin sozleri..hani simarik cocuk yetistirmeme yontemi…hani bu cocugu biz bu hale getirdik,nerde hata yaptik sozleri…nasi yani yaa :)))))
Anne ve Bebisi :
3 Mayıs 2007 | 12:45Açalya ABD’de böyle çok aile var demiş ama Türkiye’nin de maalesef bir farkı kalmadı:((((
AyçA :
3 Mayıs 2007 | 20:25Amerikayı bilemem ama burada bunlar çok geçerli.. çocukları şımartmak konusunda birinci olduğumuzu düşünüyorum. Çok uzağa gitmemize gerek yok kendi ailelerimiz bile farkına varmadan zamanında bu şekilde davrandı bizlere.Ben mesela evden ayrılıp tek başıma kalana kadar herşeyimi annem yapardı ne zaman yalnız kaldım yatak toplamaya başladım, ne zaman fatura ödemek zorunda kaldım aldığım harçlık değerli oldu .. örnekler artabilir tabii..Küçük bir örnek belki ama sorumluluk vermek küçük yaşta başlamalı. Bakalım bizler nasıl yapacağız bütün bunları 🙂 teoride hepsi kolay .. pratikte nasıl olacak yaşayarak göreceğiz.