7

Epidural Sezaryen Doğum

Hamile arkadaşlarımın isteği üzerine epidural ile sezaryen doğum nasıl oluyor onu anlatmak istiyorum.
Her şeyden evvel ben normal doğurmak için sonuna kadar bekledim,40h+5gün olduğunda rahim açılması sıfır olması sebebiyetiyle sezaryen kararını aldık. Şimdi düşünüyorum rahmin açılmasını ben engelledim! ve çok sonraları itiraf ettim ki “ben korkmuştum”. Ancak sezaryen ile oğlumun dünyaya gelmiş olmasından bir dakika bile pişmanlık duymadım. Evet elbet normal doğum ancak iyi ki sezaryen var.

Nasıl olduğuna gelince:

Doğumun olacağı gün son kontrolümden sonra doğumun başlamayacağına karar verilip hazırlanmam için odama çıkartıldım. Önce size anestezi için bir kaç kağıt imzalatıp, tansiyon, ateş gibi genel bir takip başlatıyorlar. Bu arada tabii kalp atışlarınız pek normal olmadığı için heyecandan – ya da bana öyle oldu bilmiyorum – tansiyon biraz yüksek çıkıyor 🙂 Daha sonra odada kurbanlık koyun gibi gelip sizi almalarını bekliyorsunuz. Bir sedyenin üzerinde elleriniz göbeğiniz üzerinde bağlı ameliyathaneye götürülmek üzere odanıza gelip “vakit tamamm” diye bağırmalarını beklerken geçen süre en korkunç olanı. Doğum yaptığım hastanede eşlerin doğuma girmelerine izin veriliyor o yüzden beraber bu yol kat ediliyor. Tabii siz bu arada hemşireye “biliyor musunuz heyecandan şu anda çişimi yapıyorum” gibi saçma cümleler kurabilirsiniz hepsi normal :))
Ameliyathaneye gelince önce serum takılıyor ve sanırım 20 dakika içinde – tam emin değilim zaman nasıl geçiyor pek fark edemiyorsunuz- ameliyathaneye geliyorsunuz. Önce haydi hoppa ameliyat masasına yatırıyorlar sizi ve yan dönmenizi istiyorlar. Karnınıza iyice bacakları çekmek gerekiyor çünkü anestezi bel bölgesine yapılıyor. Tabii o göbekle bacakları çekmek zor ama yardım eden bir var. Önce ” vıcıvv” diye bir his beline yayılıyor. Nasıl tariflendirebilirim bilemedim hafif bir elektrik çarpması belki ama çok hafifi sonra yavaş yavaş bacaklara doğru bir ısınma, karıncalanma vee tanaaammm his kayboluyor. Bu arada sizi döndürüp önünüze perdeleri geriyorlar ve ameliyat başlıyor. Göbeğinizi boyuyorlar – bu betadin ile boyama işlemi- ve kesiyorlar herhalde sonrasında. Daha teknik detayı görmediğim için veremem tabii ki ama görmediğiniz gibi hiç birşey de hissetmeyip etrafla muhabbet ediyorsunuz.Ve en kısa sürede bebeğinizin sesini duyuyor iki dakika içinde de dokunabiliyorsunuz.  Bebek çıkarken bir baskı hissediliyor. Çünkü öyle kolaycana çıkan bir durum yok bayağı bastırıyorlar karnın üzerinden hatta nefesim kesildi benim. Bastıran doktor koluma oturdu kolumdan serum iğnesi falan çıktı 🙂 ama o anda bunların hepsi önemsiz kalıyor. Daha sonra bebeği bebek odasına sizi gözlem odasına alıyorlar. Bir süre orada kontrol altında tutulup gereken sürede odanıza çıkartılıp bebeğinize kavuşuyorsunuz.
Beni ilk gece yürüttüler. Epidurali ertesi günde çıkartmıyorlar böylece sezaryen ağrılarını pek hissetmiyorsunz. Elinize ağrı kesici yollayan bir düğme veriyorlar ağrı geldikçe ilaç gönderiyorsunuz bedene. Epidural çıkarıldıktan sonra volteren iğne ya da minoset ile ağrıları atlatıyorsunuz. Ertesi gün koridor boyu yürüyordum. Tabii ne olursa olsun bir ameliyat dikkat etmek gerekiyor.6 hafta denilen lohusalık önemli bir dönem. Ben biraz atak davrandığım için antibiyotik kullanmak zorunda kaldım biraz daha yavaş hareket etmeliymişim bunu geç anladım. Aman yatın birileri yardım etsin. 6. hafta kontolünden sonra doktor bütün yasakları kaldırdı ve ben 40 çıktıktan sonra tekrar yogamı yapmaya başladım, Erin’i kaldırıp kondurmak kolaylaştı.
Sonuç olarak iyi anestezi yapılan bir hastanede herhangi bir sorun yaşanmıyor. Ama doğumdan önce gidip anestezi uzmanınızla tanışabilirsiniz. Ben katıldığım eğitimde anestezi uzmanını tanımıştım ve doktorum doğuma O’nu getirdi, son derece içim rahattı.
Doğum dışında aldığım kiloların 12 sini ilk 6 haftada verdim. Bu iki hafta da da 1 kilo daha verdim. Emziriyorum ve non-stop yemek yiyorum.Hayatımda bu kadar rahat yediğim bir dönem olmadı ama yine de yediklerim çok kalori içeren şeyler değil besin içeren gıdalar.

Sezaryen sonrası emzirme ile ilgili yazıya da göz atmak isterseniz buyrun.

Paylaş :=)

Yorumlar (7)

  1. Yanıtla
    pınar :

    3 mayısta ben de epiduralle sezaryen doğum yaptım. Anestezi uzmanının eli çok hafifti, katater takılırken hiçbir şey hissetmedim diyebilirim. Ama doğum esnasında birşeyler hissedip de acı duymamak çok tuhaftı. Kesildiğini farkettim, dikilirken iğneleri de ayırdedebildim ama acı duymadım. Yalnızca dediğin gibi bebek çıkarken tuhaf bir his oluyor ama acı diyemem. Zaten tek düşündüğüm bebeğime kavuşmaktı. Zaten kaç saniye sürüyor ki? Sezaryen düşünenlere ve ameliyathane ortamında heyecanlanmayacak olanlara tavsiye ederim. Ben ameliyathaneye girince gözlerimi kapayıp sürekli dua ettim, bebeğimin sesiyle de gözlerimi açtım. Hayatımda yaşadığım en olağanüstü duyguydu. Anne adayları, cesaretinizi toplayıp iyi bir yerde epiduralle doğum yapın. Eşsiz bir duygu, belki de tekrarı olmayacak bir tecrübe…Sevgiler…PInar B.K.

  2. Yanıtla
    AyçA :

    Pınar teşekkürler paylaştığın için.. güle güle büyüt bebeğini ..:) Sevgiler

  3. Yanıtla
    Didem :

    Ben sıkı bir normal doğum taraftarıydım. Sezeryanda hep bir şeyler eksik oluyormuş gibi geliyor. Oğlum 40. haftaya kadar doğum kanalındaydı ama ilerleyen günlerde dönmeye başladı. 42. haftada 4250gr olunca doktorum bence artık alalım dedi.Bari epiduralle olsun dedim. Ne yazıkki tutmadı 🙁
    Sizin yayınladığınız doğum filminizi seyrettim ve gerçekten çok üzüldüm. Onu ilk gördüğünüz zaman ki bakışınız sanırım herşeye değer. Ben ne yazık ki onuda yaşayamadım.
    Bebeğinizle hep mutlu ve sağlıklı olun. İkinizde çok güzelsiniz. Maşallah diyim de nazarım deymesin. 😀
    Sevgiler

  4. Yanıtla
    AyçA :

    Didem selam ,
    Olsun .. hayırlısı ne ise o oluyor.. epidural ile olunca yine normal doğum gibi bir kısım hisler ama olsun üzülme. Odada da gördüğünde ilk aynı duygulardır eminim..:)
    Sende Boracığınla mutlu ve sağlıklı bir ömür yaşa
    Sevgiler

  5. Yanıtla
    Meltem Sozer :

    Doğumunu epiduralle yapman iyi olmuş. Ben hiç bir durumda bilincimi kaybetmekten hoşlanmıyorum. Konu bir de dokuz ay beklenen bebek olunca uyanık kalmak onu hemen görmek sana da kendini çok iyi hissettirmiştir eminim.

  6. Yanıtla
    elfeyp :

    Dünyanın en güzel sesi olsa gerek bu çığlıklar..
    Şiştim ağlamaktan:)
    Bizimkini duysam ne olurum bilmiorum 🙂
    Sevgiler..

  7. Yanıtla
    AyçA :

    hemde nasssıılll :)) sevgiler benden

Yorum bırak