Video için ön not: kolay yüklensin diye flash yaptım ama menü göstermeyi beceremedim o yüzden video otomatik başlıyor. Seyretmek istemezseniz video üstüne sağ tuş yaparak oynat/çal tıklayıp durdurabilirsiniz. (sonradan fark ettim video sonuna kadar gitmiyor 🙁 bir yolunu bulup daha düzgün koyacağım 🙁 ) Yine bir sonbahar, yine vazgeçilmezimiz menekşe...

ormanda karşına çıkar mı? evet! Sonbaharları severim bilirsin sevgili okur. Nefes alabildiğimi en çok hissettiğim, aşk dolu yaşadığım tek mevsim: SONBAHAR! Her haftasonunu sararıp düşmüş yaprakların içinde geçirmeyi, yaylalara çıkmayı, orman kokusunu işçime çekmeyi çok severim lakin! bu sene gide gide ancak bu hafta sonu ormana gidebildim!! Pazar günü yağmur...

İlk defa bu sene Bozcaada’dan, ada’m dan ve kalbimin büyük parçasını kaplayan bu kara parçasından çok zor ayrıldım! Döner dönmez işlere gömüldüm ama kafamda dönen kelimeleri tutmam imkansızlaşınca neresinden anlatmaya başlasam bilemediğim bu yazıya başladım. Hani ilk cümleler böyle olur devamı gelir diye düşünür insan ya; gelmiyor. Tadı damağımda hafif...

“Sonbahar geldi.. hüzün yaprakları dökülüyor” diye başlamayacağım… sonbahar benim için hüzün değil aşk mevsimi..sarının,kırmızının,yeşilin birbirine kavuştuğu,odun kokusu yayan ormanların aşkının mevsimi.. eylülleri sevmem bundandır.. kış uykusuna girmeden son bir gerinme gibi başlar …rüzgarlar eser,uçan yapraklar dans ederler… şimdi burada estiği gibi.. hani esme rüzgar deli deli aklım başımda değil gibi...

Hamileliğimin ilk zamanları yaza ve yoğun iş dönemine geldiğinden sadece 3 günlük mide bulantılı bir Bozcaada dinlencesinden bu yana 1,5 senedir gerçekten rahat bir tatil yapmamıştım..yaz başı yaptığımız Gelibolu tatili ise Erin ile ilk tatil olması dolayısı ile biraz gergin geçmişti.. Alpay bana “hadi kamplı bir Bozcaada yapalım bu sene...