karı olmuş..
yatmış yatmış,içinde yuvarlanmış
top yapmış, atmış oynamış
kardan adam yapmış, öpmüş, koklamış, giydirmiş, sarmış sarmalamış
camın kenarından seyrine bakmış
Erin hayatında ilk defa kar görmüyor evet ama bu kadar bilinçli ilk kar deneyimi oldu. Kapıdan dışarı çıktı, botları ile bastığı kardan gelen sesi dinledi sonra bir rüzgar çarptı suratına, içeri girmek istedi. Yön değiştirdik, 5 dakika sonra ” beğendim” dedi sadece.. sonrası hep oyun , hep kendini deniz kernarında kumlarda sanan çocuksu mutluluk.
Bu görmemiş (ben) de en az Erin kadar çocuktum son iki gündür.. huzur vardı içimde, kış ya.. kar olması gerek ya.. olmadımı bir yanı eksik kalıyor bu oğlak bebesinin..
Yorumlar (11)
kiraz :
26 Ocak 2010 | 14:44fotograflar cok guzel,
erin cok guzel,
aynı kitabi bende tam da su anda okuyorum 🙂
sevgiler.
Burcu :
26 Ocak 2010 | 15:25kesinlikle çocuklarla kar daha keyifli gözüküyor :)) erin ise inanılmaz yakışıklı bir adam zaten fotolara bayıldım
Iraz :
26 Ocak 2010 | 15:43Ne güzel,
Kahve ve kitap da en az Erin’ in gülen yüzü kadar içimi açtı..Burda da soğuk ve yağmur. That’ s all 🙂
askin :
26 Ocak 2010 | 16:15Gözün aydin aycaciiiim!!!! :)) duyunca kar yagdigini istanbula aklima sen geldindi:D
şule-bilge :
27 Ocak 2010 | 01:21fotolar çok güzel.ne denir ki.
annevebebisi :
27 Ocak 2010 | 05:39cok guzel fotograflar 🙂
sümeyye :
27 Ocak 2010 | 13:04çok guzel fotograflar ve cok guzel bır aıle 🙂
yine ve yeniden maşallah!!
songul :
27 Ocak 2010 | 17:53ne kadar güzel:
karın; mutluluğu, huzuru, sıcaklığı ve soğukluğu var fotoğraflarında ve erinde.
çok beğendim, ellerine sağlık.
Berceste :
28 Ocak 2010 | 01:06Kardan adama bayildim!
zühal :
28 Ocak 2010 | 15:52kar nerde kar nerde ile geçen bir haftanın sonunda izmit’e de yağdı ve biz de kendimiz dısarıya attık gercekten beyaz güzellik ve o yüz yakan soğuk olmadan kış kış olmuyor…fotograflar çok güzel…daha nice kışlar görmek dileğiyle…
hatice :
29 Temmuz 2010 | 14:44çok huzur verici bir ortam erinde en az ortam kadar huzurlu onu görünce çocukluğum aklıma geldi.ama bizim çocukluğumuzda bu kadar sıkı sıcak tutan montlar botlar yoktu.olmasada çok keyifliydi.sabah uyandığımda annemin sesiyle kar yağmış kalkın diye seslendiği o güzelim günleri çok özledim…