Ne zamandır bekliyorum bizim Kırmızı’nın annesi doğum yapsın diye. Geçen sene bütün yaz misafirimizdi “Kırmızı” hatırlayan varsa. Dün sabah biraz hasta olduğum için uyumuşum o sırada Hamdi abi’m aramış doğuyor bebekler diye. Yetişemedimbugün ziyaret edebildim.
Çok kelime var dilimde de kalbimdeki o canlı duyguyu ifade edemiyorum.Kucağımda uyuya-dalılışını, bacaklarından ellerimin içine atan nabzını duyduğumda “nabzını duyuyorum”diye defalarca söyleyişimi, kalbimin üstüne pıtpıt atan o minik kalbinin ritmini sesini, süt kokulu ağzını burnunu öpmelere doyamayışımi, uyanmasın diye nefesimi tutuşumu, yumuşacık tüylerini, o bebek sesini, sırt üstü uzandığımda toprak ananın ikimizi tutuşunu, göğsümde kendini biraktikça kendimi toprağa bırakışımı.
Duygusunu ifade eden bir kelimeyi henüz bulamadım.

Saf sevgi içime iliklerime işledi bugün.
Hayatı kokladım.
Gözlerimden akan yaşlar ile hoş geldin dedim hayata, bugün bir daha.
Ah yeni doğum kokusu.
Sen çok güzelsin
Ah hayat!
Sen çok güzelsin!