Havalar güzelleşiyor.. umarım.. bahar havası sabah uyanır uyanmaz Erin’i de etkisi altına alıyor ki kahvaltıdan sonra “attaa” diye başlıyor.. Bu sabah aktivitemiz parka gitmek ve yolda uzun uzun yürümekti.. Daha önce sadece yürüyerek parka gidiyor yolda kedi köpek ile oyalanıyorduk şimdi daha rahat yürüdüğü için biraz eklentiler yapmaya başladık.Mesela yokuş yukarı giderken kucağıma alıyordum şimdi almıyorum. Yokuş yukarı inip çıkması için teşvik ediyorum. Bir tırmık ve bir kürek aldık bu sabah elimize parkta her ne kadar sokak köpekleri dolayısı ile haz etmesemde kumla oynadık, tırmık yaptık küreğe topladık.. Yolda “brrr” dediği ve delirdiği motorların üzerine oturdu ve her dükkana girip çıkıp “günaydın” dedik..Fırının önünden geçerken -haftasonları babasıyla ekmek almaya çıktığı için öğrenmiş olmalı- “mamma” istedi, ekmek aldık kemire kemire yola devam ettik bir de bu sabah bir dede gördü ve yanında boş bir sandalye, oturmak istedi ve dedeyle beraber 5 dakika oturdu ve gülüştü.. çok şekerlerdi..
Akşama doğru…yine “atta” cümlesi ve harika bir akşamüzeri havası..
Yorumlar (7)
pinarbk :
9 Nisan 2008 | 08:48ne kadar özgüvenli ve sevgi dolu görünüyor.
Duru’da kahvaltısını evde yemeyince hergün gittiğimiz bir pastaneye gidiyoruz, orada yiyiyor. Bu çocuklar sanki birsürü şey bilerek doğmuş gibiler. Yüzlerinden bile öyle anlaşılıyor 😛
AyçA :
9 Nisan 2008 | 13:02Pınar umarım biz anne ve baba olarak bu özgüven ve sevgi doluluğu bozmayız.. bazen acaba diyorum hangi hayatından karması karıştı bu hayatına ve hatırlıyor ?? hiç öğretmediğimiz şeyleri birden yapıveriyorlar çünkü 😯
Aslıcım 53 diyelim o zaman 😛 çekiyor beni işte.. küçük adam di mi 😛 Efe de olacak öyle
annevebebisi :
9 Nisan 2008 | 16:55Ayça, çok imrendim oğlunla birlikte yaptığın yürüyüşlere:) Hiç hadi emeklesin, hadi dönsün vs diye heveslerim olmadı, hepsi zamanı gelince olur kendiliğinden diye özellikle çalıştırmadım bile ama şu sıralar hadi yürüse diyorum:) Birlikte yürüyüş yapmak ve çimlerde koşturduğunu görmek için:))
Çok keyifli zamanlar yaklaşıyor hepimiz için, hissediyorum:) Hem bahar&yaz, hem tıpış tıpış yürüyen delikanlılar:)) Yaz güzel geçecek gibi;))
keo :
9 Nisan 2008 | 19:55dedeli fotoyu görünce duygulandım, kimbilir o dede hayata yeni adım atan bir minik delikanlı görünce aklından neler neler geçmiştir eskiye dair…
AyçA :
10 Nisan 2008 | 13:22Esra inan yürüdüğü zaman dediğin gibi keyifli günler de geliyor.. ama biraz daha zorlaşıyor özellikle sokaklarda heyecanından kontrol etmek zorlaşıyor .. ama yürümeyi becerdikçe aslında kolaylaşıyor 🙂 hep yürüyünce görürsün diyenlere ” alala ” diye bakıyorum çünkü benim işim yürüyünce kolayladı .. 🙂 darısı MK’mızın ve senin başına
Keo evet bende yanına oturduğunda değişik hissettim .. kimsenin değil dedenin yanına oturması da duygulandırdı beni ..:) dedenin Erine bakışları da..
Açalya :
12 Nisan 2008 | 22:07Resimler ve yaptiklariniz pek guzel. Yokusta yurumesini tesvik etmen ne guzel. Bu arada aksam uzeri park resimlerinizdeki o parkin kaydiraginin metali pek parliyor, pek hos gorunuyor ama ellerini tuttuklari yerlerin gorunmeyen taraflari, ozellikle yere yakin olan kismin ust kisimla birlestigi yerdeki keskin metal gozumden kacmadi…Burda olsa o firma o ihaleyi alamazdi, ustelik bir suru ebeveyn tarafindan dava edilir, surunurulurdu…dikkat ellere…
AyçA :
13 Nisan 2008 | 22:13Açalyacım teşekkürler.. ancak fotoğraftan öyle görünüyor sanırım .. bahsettiğin yerler içeri kıvrık yuvarlatılmış ama yine de bir daha gittiğimde daha dikkat edeceğim.. ancak kesici olsa bugüne kadar dikkatimi çekerdi çünkü Erin o kaydıraklarda genelede o seviyede takılıyor :Duyarın için tekrar teşekkürler.