Havalar sıcaklaşınca ve saçlar uzayınca “yaa nasıl da kıyacaaaksınnnn” gibi soruları bertaraf edip tuttum berberin yolunu.. artık reklama girmiyorum ama neresi olduğu anlaşılıyordur 🙂 Erin’i zaptetmek için en rahat edebileceğimiz yeri seçtik zira Erin kafasına saç fırçasını bile sürdürmüyor. Doğru bir kararmış ancak yine de pek hoşlanmadı ..sonuç: Erin ilk...

Dayanamadım.. Erin uyudu ama uyumadan, heyecanım dinmeden yazmak istedim.. bugün her çarşamba olduğu gibi oyun grubumuz vardı, havalar güzelleşince bizde evlerde toplanmak yerine dışarıda organizasyonlar yapıyoruz ve bu sefer istikamet Haliçteki Feshane Dünyası Çocuk Eğlence Parkı. Giderken çok ümitli değildim ancak bu akşam kendimi hala çocuk gibi hissediyorum. Günümüzün teknolojik...

Bu haftaki “BAHAR” konumuza uygun yaptığımız etkinlikler tabii ki dışarı çıkmak üzerine kurulu oldu. Öncelikle bol bol çiçek kokladık beraber, çimlerde top oynadık ve piknik yaptık. Erin doğduğundan beri -hatta karnımdayken bile :D- doğanın içerisinde büyüyen bir bebek olduğu için çimen ve toprak üzerindeki engramı,aşkı,sevgisi,dengesi hepsi bir arada gelişmiş durumda.....

  Tam iki sene önce Hızır ve İlyas’ın buluştuğu gecede, hıdrellezde,  Erin’i dilemiştim bir gül ağacının dibine.. İlkyaz bayramını Erin’in hayali ile kutlamıştık.. bu sene Erin ile kendilerine teşekkür etmeye gittik.. cıvıl cıvıl sokaklarda, gül ağaçlarının altında, kışın karanlığını üzerimizden atmak bahane diyerek dans ederek gülerek eğlenerek kutladık baharın gelişini.....

Anne:Anne.. her daim söylenir. Baba: Baba.. sabah uyanır uyanmaz özellikle baba gitmişse evde baba diye bağırınılarak dolaşılır Anneanne: AnAAA.. birkaç kere anneanne deyince annneeaneee Dede: Dede Mama,Su herhangi bir yiyecek:Mamma Evet:Avehh ya hıh kafa yukarı aşağı bir kere sallanır Hayır: ıhh kafa sağa sola sallanır. Attım: Aptıhhm ya da hopptımm...