EŞEĞİM… Günlerdir masamın üzerinde duruyor ve ben bunu günlüğüme koymadım. Çok Eşeğim. Babası aylar yıllar sonra gittiği taaa Aladağların Emler zirvesinden oğluna taşlar getirsin, bu taş nazar taşı olsun, anası bunu yazmasın.. Çok ayıp ettik..çoookk

Başlıkla alakası yok ama dün benim çocukluk arkadaşım Oğuzhan evlendi. Düğün teknede olduğu için biz sadece nikah kısmına katılmak üzere sabahtan yollara döküldük.

Biraz yorgunum.. tamam söylenmeyeceğim ama 1 haftadır ne yazmak ne çizmek hiçbirşey gelmiyor içimden.Daha bu posta başlamadan sabah sabah yüzüme gülücükleri konduran Bilun‘a kocaman bir teşekkür etmek istiyorum. Neden mi??Aşağıdaki görsele tıklayın hele.. Ellerine sağlık.. çok incesin çok şekersin çok çok çok….. 1 haftadır hiçbirşey yazmadığımı fotoğraflara bakarken fark ettim...

İkinci ay bitirme ödülü olsa gerek annem ve anneannemle büyükhalayı ziyarete gittik.Enişte dede hasta olduğu için ben daha tanışamamıştım o yüzden yumurta almaya ben gittim.İlk defa boğaz köprüsünden geçerek Asya kıtasına çıkarma yaptım. Tete’mde geldi. _ Ebru telif hakkı istemezse bende teyzeme TETE diyeceğim_

Henüz anlayabilmiş değilim. Sanki anneme sıcaklar basıyor çünkü ben yerimde duramıyorum. Dün akşam ev kalabalıktı uzun zamandır bu kadar çok kişi yoktu bizim salonda hep sessizce müzik dinliyorduk annem ise hep daha sakindi ama dün gece bir gariplik vardı ve bugünde devam ediyor. Birşeyler dönüyor bugün etrafta ama ben anlamıyorum....