Bu nasıl bir….
Bulamıyorum kelimesini bile. Çocuklar rüyalarımda hep
Böyle kocaman olsam dikilsem oraya yeter diye bağırsam.
Sonra camdan dışarı bakıyorum,
güneş var sonbahar güneşi yarın 29 Ekim camlarda kırmızı bayraklar ay yıldızlı, teyzem toprağa girdi aklıma geliyor, oğlum babannesine börek yaptırdı arkadaşını alıp onları ziyarete gitti gülümsüyorum bunu düşününce,
ben biraz grip gibiyim başım ağrıyor uyudum uzun uzun bu sabah iyi geldi ve yazlıkları kaldırıp fırına koyduğum kabağı yakmayayım diye dikkatim orada.
Bombardıman aralıksız devam ediyor diyor haberler gözümün ucunda yaş.
.
Fulya sormuş içinde hangi duygu canlı diye.
Izdırap gibi bir şeyler var yazdım O’na sonra bu kelimeler döküldü.
.
Canlı bir soykırımı izlemek düşmüş kaşığına bu dönemin
.
Şimdi bu böyle mi diyelim ne yapalım?