Yazmam gereken onca yazı varken kolayına kaçıyorum ! Hala yazılmamış onlarca yolculuk anısı var sadece neresinden toparlanır bulamıyorum bulduğumda gelecek söz!Bahar geldi İstanbul’a her ne kadar bugün yağışlı ve soğuk bir gün olsa da sokaklar mimozaların sarısından sonra erguvanların, leylakların ve mor salkımların baş döndüren kokularına renklerine bıraktı kendini. Geçen...
Keçileri mi yazayım mimozları mı diye bir türlü karar veremiyorum. Hatta kapatılan hesabımın 11 yıllık hangi mazisini alıp da şuraya koyayım toparlayayım hiç bilmiyorum. Instagram’ı tuttum yedek hesabımla, Facebook mecbur açık geri kalan her sosyal medya saçmalığını kapattım. Bazı fotoğraflarımın yazılarını buldum bazılarına öyle güzel şeyler yazmıştım ki biliyorum ancak...
"hiç üşenmem, kalbimi sevdiğim gibi severim ellerimi.. Anneme benzeyen, kahverengi lekeleri erken gelen, gücünü her geçen gün kaybederken bile güzel ellerimi..Yarimdir, yarenimdir, yanımdır, yöremdir..Yazarım.. Toprağı kazarım, hamuru kararım, aşıma tuz katar, yorulunca yanağıma dayak yapar hülyalara dalarım" Ah @meric.yasemin hep yaz sen kadın, yüreğimi öptü bu kelimelerin.Günaydın.Dün mengeneler kalbimi sıkıştırıp...
Sabah telefonu elime aldığımda kilitlenmesi, kilitlenmekle kalmayıp hem de acil etmem gereken iki telefon varken açılmamakta ısrarcı olması, çamaşır makinesinin bozulması, bulaşık makinesinin açma kapama düğmesinin bir kürdan olmadan sabit kalamaması.. kesin merkür biliyorum! hatta canım çilek reçelli ekmek yemek istediğinde ve elimden düştüğünde, reçelli kısmının yere çarpması artık Murphy’nin...
