Hayat değişir.Aşkı kaybederiz.Arkadaşları kaybederiz.Hiç gitmez sandığımız parçalar bir bir bizden kopup gider.Sonra biz farkına bile varmadan yeni parçalar gelir ve aynaya daha güçlü bakarız.Bir şeyler ne kadar kötüye giderse gitsin iyi günler mutlaka gelecek.Güzel günler yaşayacağımızı ummak ve hayatta karşınıza çıkan gülümsemeleri, neşeleri kabul etmek hayatta ihtiyacınız olan şeydir.”Preetham Mohanty...
İlk defa 2005 yılında Şeb-i Arûs kutlamalarına katıldım. O zaman fotoğraf eğitimlerim kapsamında bir proje için bir ziyaret yapmıştım. Yeniden gitmeye hep niyet ettiysem de kısmet olmadı. Vakti gelmeyene yapacak bir şey yok elbette. Otobüs duraklarında Vuslat 751. yıl muhabbet vakti ilanlarını gördüğümde yeniden çağrıyı duydum.“yolu yok bu sene de...
O “hal” de biraz vakt-i sükût.Şeb-i arus mübarek olsun 🤲Ben susayım Hz. Mevlana söylesin.Aşk ile aşk!.Ne halin varsa görmeye geldim.Bendeki “sen”i senle buluşturmaya geldim.Her şeyimi toparlayıp, yüreğinde gösterdiğin yere kurulmaya geldim.Misafirliğe değil ev sahibi olmaya geldim.Tüm sözleri çürütüp, seni dinlemeye geldim.Gözlerimi kör, gönlümü mest eden bakışlarına gark olmaya geldim.Kırılan ümitlerini...
Kitaplarını severek okuduğum Serkan Karaismailoğlu - Dünyanın En Yalnız Beyni kitabı hediye olarak geldi. Şimdi okurken bütün okumaya çalıştığım ergenlik üzerine yazılmış kitapları neden okuyamadım anlıyorum.
4. Sene sonunda bu şehre yerleştiğini hisseden kalbime kalanlar Bu şehir Çanakkale