Bundan 15 – 20 gün öncesine geri dönüp neleri dert ettiğimizi nelere öfke duyduğumuzu neleri kafaya takıp içinde dönendigimizi hatırlayan var mi? Şimdi tek derdimiz hayatta kalmak, sağlık ve sevdiklerimizin güvende olması.Süreç bittiğinde _ki bitecek ne bitmedi bu yaşamda?_ hatırlamak üzere şuraya bıraktım bu sabah uyandığımda ilk gördüğüm görüntü ile...

1 — 2 —3 — 4 — 5 — 6  — 7 — 8 — 9 — 10 — 11 —  12 16 martberaberlik, yol arkadaşlığı,hayat birlikteliği, ebeveynlikyolunda bir sene daha geride kaldı bugün. Erin 12 yaşını bitirdi biz 19.Bugün EVDE KALARAK doğum günü kutluyoruz.Duygusal analık kelimelerine ulaşamadığım bir gün,biraz endişe,biraz korku ve bunları yönetecek iç güç,bolca dua, uzaktan dokunmadan sokaklarda sosyalleşmeden yapılan sohbetler bolca mutfak el işi dizi...

Avluda bir gürültü biraz önce. Bu yavru içeri girmiş bizim kızdan kurtulmaya çalışıyor. Bu hafta ikinci vaka biri ölü biri iyileşti demin uçtu avucumdan. Avucumdan uçarken gözüm araziye takılıyor,bir kaç gündür ilk defa gördüğüm bir cins minik siyah beyaz kuş sürüsü yine yemek peşinde. Dün evin dibine kadar gelmiş ibibik...

Trilyon bütçeli turizmi, milyon bütçeli futbol takımı olan adamızın spor salonunda ses sistemi yokmuş.Bu ötelenmişlikle iyi niyetli insanlar mücadelelerinde yanlız kaldıkça tükenecekler. Bu anlarda yönetenler, sessiz kalanlar da hep öyle anılacaklar rakı sofralarında. Kalanlar da renksiz renksiz sadece para kazanarak yaşayacaklar. Yeni satınalmakta mümkün dü ama yerine bir dönüşüm yapmaya...

2003 Ağustos Yukarı Kavrun yaylasından Ceymakcur yaylasına yürümüşuz 2.5 saat kamp yükü sırtta. İlk defa bu kadar büyük bir yol yapacak olmanın endişesi yüreğimde. Öncesinde diner belki diye yağmuru beklemiş, olmayınca mecbur geceyi geçirmek için kamp atmışız. Kocaman arazi bomboş, bir çadır biz 2 çadır tanımadığımız yoldaş ekip, sonraları buz...