Yine dayanılmaz olmaya başladı günler ya da ben bugün öğle sıcağında sokaklardaydım o bakımdan hala vücut ısım düşmedi.Tüm hamile olanlara özellike son günlerinde olanlara kolay gele .. zor iş .. Bugün Erin’i ilk defa babasıyla babasının ofisinde başbaşa bıraktım ve doktora gittim. Son derece başarılı bir operasyon oldu zaten öğle...
Ellerimle yukarıda duran oyuncağı uzanıp tutabiliyorum, iki elimle biberonu tutup sütümü içiyorum.. 😉
Off yaa hiç dönmek istemiyorum ben Ne güzel eğleniyorduk burada Unutmadan!! şu iki insan var ya ağaç tepesinde.. işte onlar benim annem babam
Harika bir kahvaltı.. annem babam anneannem gömdüler vallaha gözlemeleri reçelleri kaymakları dolmaları.. sonrada ağlıyor: “ama ben hep böyleemii kalıcaaamm” olsun olsun yesin ki bende yiyebileyim.. hoş ağzıma biraz dut ve kiraz tattırdı annem suyundan ve ben bayıldımm şapur şupur yalandım .. iyi kadın yani.. Kahvaltı ve yine oksijen çarpması sonucu...
Bir gün öncesi akşam üzeri: Yarın beni nereye götüreceklerini ve bunların bana ne yaptıracaklarını bilmek kestirmek mümkün değil en iyisi biraz antrenman yapayım dedim. Kaslara kuvvet gerek diye diye… Akşam evde konuşurlarken duydum ki sabah 6:30 da evden çıkmamız gerekiyormuş yoksa denizotobüsüne yetişemezmişiz.Annem zannetti ki heyecandan uyuyamadım gece 12 ye kadar...
