Zor geçeceğini düşündüğüm ama hızlıca geçen özlem dolu bir haftanın sabahına Geliboludan gelen taze fotoğraflar ile başladım. Oğlum mutlu!! telefonda ” İstanbul’a gelmeyeceğim” diyor, iki tane civcivi var, bol bol babası ile “iş tamiratı” yapıyor hatta havalar düzeldiği için her ne kadar biz burada yağmur yağsada bir rahatlasak bunaltısında olsak...

Bu haftasonu Ece’nin babyshowerı vardı.. bayağı bir shower ettik kendisini.. tamam bizim adetlerimizde böyle birşey yok ama olsa ve türkçe bir adı olsa ve ve ve doğum öncesi gelen gereksiz tüm hediyeler ihtiyaç dahilinde alınsa.. ekonomik olarak her iki tarafa da katkıda bulunulsa.. sa  sa  sa… bir de ” aman...

Bir haftanın ardından : Sonbaharın en güzel pazar günlerinden birini Şebnem ve Kerem’in bahçesinde yaşadık.. sessiz, yeşil,bol topraklı,taze domatesli,dalından kiwili,köy tereyalı,yumurtalı kahvaltılı,mis gibi böğürtlenli.. Bu güzelliğin karşısında Erin öğleden sonra anlamsız bir şekilde bir ateşe sahip oldu.. eve döndüğümüzde yatana kadar kucağımda, göğsüme başını koyup koltukta kıpırdamadan yattı.. sağa sola...

Aslında ne yazacağımı da.. ama yazmak istiyorum.. Yine her zaman olduğu gibi harika yön bulma kabiliyetim ile kayın-annemlerden çıkıp eve gelirken, gecenin 10’unda kendimi bayrampaşa cezaevi tabelası ile karşıkarşıya bulmuşken, arkada Erin uyurken, gecenin karanlığında yolumu bulmaya çalışırken birden fark ettim ki o an yaşadıklarımı kafamda bloguma yazıyorum; bunu ben...

Derin bebek gelecek aramıza bir oğlak burcu olarak.. sağlıkla inşallah.. Daha dünyaya gelmeden bizi ziyarete geldi. Erin ilk defa birinin karnında bir bebek olabileceği ile ilgili fikir sahibi oldu. İlk başta bebek diye yanına gitti ama sonra galiba biraz garip geldi ve “orada ne var? ” bebet” “sev annecim Derin...