Uzun bir ara verdim yine.. ama geldim! Önemli günleri yazmadan olmaz ki .. 5,5 için çok erken derken biz bu hafta 1.sınıfın ilk dönemini bitiriyoruz bile! zamanı tutabilene aşk olsun! Daha dün doğmuştu bu çocuk şimdi “Akdeniz Karadeniz karneleri isteriz” tadında günlerine geldik! Gönül isterdi gitsin kendisi alsın karnesini ama...

Akşam olması itibariyle biraz daha sakinim, rescue remedy ( bach çiçekleri) imdadıma yetişmiş olabilir ya da gelsemium! Dönemsel bir durum olsa gerek bu kadar yoğun duygular yoksa gerçekten abartıyor olduğuma inanacağım. Şimdi oğluma notlar, okulun ilk gününden bize kalanlar…   ** sabah sıraya geçmek istemedin ” ben sıraları şeyleri sevmem”...

“Benim minik oğlum okula başlıyor ve ben yine yeni bir başlangıç sebebiyle karnımda kelebekler, nefesim alt karnıma ulaşamadan o kelebeklerin kanatlarını okşamak için büyük bir çaba sarf ediyorum. Bu sabah “BEBEK ERİN” videolarını seyretmek istedi, belki kendi de farkında bebeklikten başka bir yola giriş yaptığının ve bıraktığı yoldaki izlerini görüp...

Ve hatta yeni yasa gereği bu eylülde forma giyerek minicik boyuyla ilk okul sırasına oturacak! Buraya ilk yazdığım yazıya baktığımda üzerinden 6 seneden fazla geçtiğini görüyorum ama bu 6 sene nasıl geçti hiç bir fikrim yok. Zor günler, keyifli anlar, ilkler hepsi burada tarafımdan paylaşıldı ve güzel okurlar siz bana...

Bu sabah uyandığımda bloguma yazmak istediğim oğlumun dün yuvada diktiği elbise ile ilgili heyecanlarımdı aslında. Düzenli  olarak yuvaya başladığından beri sanırım ben de biraz düzene girdim. Sabah güne erken başlayıp, oğlumu ve koca kişisini uğurladıktan sonra evi toparlayıp, kahvemi koyup, kahve kokusuyla kahvaltımı ettikten sonra çalışmaya başlıyorum. Evden çalışmak hoşuma...