Ve hatta yeni yasa gereği bu eylülde forma giyerek minicik boyuyla ilk okul sırasına oturacak! Buraya ilk yazdığım yazıya baktığımda üzerinden 6 seneden fazla geçtiğini görüyorum ama bu 6 sene nasıl geçti hiç bir fikrim yok. Zor günler, keyifli anlar, ilkler hepsi burada tarafımdan paylaşıldı ve güzel okurlar siz bana...

Bu sabah uyandığımda bloguma yazmak istediğim oğlumun dün yuvada diktiği elbise ile ilgili heyecanlarımdı aslında. Düzenli  olarak yuvaya başladığından beri sanırım ben de biraz düzene girdim. Sabah güne erken başlayıp, oğlumu ve koca kişisini uğurladıktan sonra evi toparlayıp, kahvemi koyup, kahve kokusuyla kahvaltımı ettikten sonra çalışmaya başlıyorum. Evden çalışmak hoşuma...

Bir gün bizim de başımıza gelecek biliyorum. Bir önceki yazıma İpek hanım’dan gelen yorum belki gözden kaçar diye bir post yazmak istedim aslında benim de kafamı kurcalayan bir sorun olarak duruyor. Gelecek hızlı geliyor şunun şurasında 2 sene içerisinde aynı arayışa gireceğim. Erin için bulduğumuz anaokulundan şu dakika itibari ile...

Bir önceki yazıma gelen bir yorumu post olarak yazmak istedim çünkü gerçekten gözlerime inanamadan okudum. Ben bu konuda bilir kişi değilim sadece kendi tecrübemi ve fikrimi yazarım ve belki fikri, tecrübesi olan gibi bilgisi olan da vardır ve bir yol gösterebilir. Mesaj yazının sonunda lütfen fikri, bilgisi, tecrübesi olan varsa...

nasıl olacak da Erin okulda bensiz kalmaya ikna olacak bilmiyorum!! Geçen haftadan sonra 4 gün araya girdiği için pazartesi günü yaşadığımız kriz ile umutlarım suya düştü. _anneeee ama ben arkadaşlarımı sevmiyorumm…_anneee ama sende içeri gelll_ anneeeee anneeee anneeee Koca anne ben bir köşeye sünüp gözlerimdeki yaşları okuldaki herkesten saklamaya çalıştım....