her zaman olduğu gibi vakit bulamıyorum.. yoksa kelimelerim bitmedi elbet.. ve hayır asla söylenmiyorum…bu yoğunluk yorguluğu getirse de tadından geçilmiyor!! yolda yürürken kendimi kelimelerle boğuşurken ya da bir işi yaparken cümlelerle savaşırken bulursam anlıyorum ki : vakit tamam! yazmalıyım. Nitekim biraz önce herşeyi bir kenara koydum ve evime, yuvama, sığınağıma...

Sevgili okuyucu bilir benim online dergi maceramı.. severim ama bir iş olmazsa olmaz değil mi .. olmadı ilki.. olması için de çok çaba sarf etmedim; enerji tutmazsa yol gitmez! Konum eskiyi deşmek değil önüme bakmak. Geçtiğimiz günlerde Çiğdem şu yazımı yayınlamak için bana www.alternatifanne.com dan bahsetti. Benim de bu güzel...

Türkiye sınırları içerisine sağ salim girip bana ulaşamadan tekrar Amerikaya uçan ve tekrar o kadar yolu geri gelip elimize ulaşabilen doğum günü hediyesi ile bugün Erin tanışabildi. Bu son dönemlerde “bulmaca” dediği noktaları birleştirme ve çizgi çizme eğlencesini sanki biliyormuş gibi taaa okyanus ötesindeki dostumuz Dante ve Açalya‘ya nasıl teşekkür...

merak etme! sen etmiyorsundur da ben ediyorum acaba ne zaman vakit bulacağım da beynimden geçenleri “yeni yazı ekle” diyerek ekleyeceğim diye. Pazartesi ve salı günleri dede-babaanne saltanatım bittikten sonra pek bir karıştı vakit kavramım. Ne işim varsa bu iki günde halledip sonraki günlerde organize olabiliyordum. Oysa ki artık göz kapakları...

Hoş geldin bahar ancak hala hava serin ve çoook güzel :=) hiç şikayetçi değilim!! Bu sene hıdrelleze gitmedim: bilerek ve eski halini panayır şekline dönüştürmüş olmalarını protesto ederek!! Sokağın ortasında ateşlerin yakıldığı, küçük esnafın küçük bir printerdan çıkmış kuponları ile küçük tezgahlarda satış yaptığı, daha dar alanlarda daha samimi konserlerin...