Sobelendiğim zaman “ıgghh eyvah yaa ” dedim ama konuyu görünce “tamam affettim seni Ceren” diye düşündüm. İleride olursa nefesimi kesecek anlar.. ilk aklıma gelen Erin ile en kısa sürede doğanın hakim olduğu bir yerde büyümek.. olursa dünyalar benim olacak ama bilemiyorum olabilir mi ? bir kademe düşüğü olabilirliği daha fazla...
06 Şubat 2008 Çarşamba Bugün oyun grubunun ilk buluşmasını gerçekleştirdik. Bundan sonra her buluşma ertesi neler yaptığımızı neler olması gerektiği ya da olmaması gerektiği hakkında fikirlerimi yazıp grup katılımcılarına yollayacağım. Böylece herkes fikirlerini belirtip ilerleme kaydederiz diye düşünüyorum. Aynı zamanda bir kısmını blogda da paylaşacağım belki kendi grubunu kurmak isteyen...
Bir sürü konu başlığım var ve hepsine ayrı ayrı mı postlar oluştursam yoksa hepsine bir mi yapsam karar veremedim.Kendi hayatım şekillendikçe benim hayatımın ne işi var ki burada ayırıvereyim diyorum ama o da çok meşakatli bir iş olup dikiliyor karşıma.. bu çelişkiler ile karşılaşında “amaann yaz gitsin ha senin ha...
İki çalışma gününün ardından yine evimde oğlumla beraberim.. bu çok güzel bir sistem oldu keşke haftada iki günlük bir işim sürekli olsa; ikimize de iyi geliyor galiba.. tabii ben evde yokken eline telefonu alıp kulağına dayayarak” ayoo ane ane” diye evde volta atma durumu da söz konusuymuş.. 😉 Canım çok...
Akşam üzeri kapıyı kapatıp Erin’e “baş başş” yapıp kendimi d*t kesen soğuğunun içerisinde yollara attım. Şehrin göbeğinde oturmaktan çoğu zaman şikayet etsem de genellikle faydalarını kullanıyorum.Bencil bir ilişkimiz var bu İstanbul ile aslında.. aşk gibi derim hep ben İstanbul sevgisine.. uzaktayken özlenen yakınındayken dırdırlanan bir duygu kaplar içini insanın ya...