Biliyorsunuz geçtiğimiz ay ağlatmak üzerine oldukça yoğun geçti. Aletha rüzgar gibi geçti, bir çok blog notları paylaştı, kitapları hediye ettik, okuduk, altını çizdik, sosyal medyada paylaştık, kendimizi sorguladık ( kendi adıma konuşayım 🙂 ) , suçladık, yargıladık,  “ah evet aslında burada doğruydum” dedik, “ama galiba bu yanlış olabilirdi” de dedik,...

Oturup bir yazı yazmanın lüks olduğu geçtiğimiz haftaları bir kenera iteledim. Okul başladı, ev taşındı derken Ekim ayını da yarılamış hatta sonuna gelmiş bulunuyoruz! Bir nefes aldım: tebdili mekandaki ferahlık ruhumu kapladı. Ferahlık ve okul durumlarından önce bir paylaşımda bulunacağım. Taşınırken en çok zorlandığım yer kitaplık oldu. İstanbul halk kütüphanesini...

“Benim minik oğlum okula başlıyor ve ben yine yeni bir başlangıç sebebiyle karnımda kelebekler, nefesim alt karnıma ulaşamadan o kelebeklerin kanatlarını okşamak için büyük bir çaba sarf ediyorum. Bu sabah “BEBEK ERİN” videolarını seyretmek istedi, belki kendi de farkında bebeklikten başka bir yola giriş yaptığının ve bıraktığı yoldaki izlerini görüp...

Galiba bu yazın en son yazısı bu olacak zira ben perşembe günü ay sonuna kadar pek bilgisayar başında olmayacağım.. arada sırada.. sosyal medyada.. ama blogda ya da başka bir şekilde uzun uzun vakit geçirmek için diliyorum bilgisayar kullanım dışı olacak hayatımda. Yeni bir sevgili buldum zira : BİLEZİK ÖRMEK! Aklım,...

Bir Sezen Aksu aşığı olarak dün akşam son 5 yılın en mükemmel konserini izledim! O kadar formundaydı ki ve şarkılar her zamankinden daha farklı seçilmişti ki havanın rüzgarı, sahnenin dekoru, Sezen’in havası, sahnenin dibinden seyretmesi, bir yaz gecesi.. kelimelerin yetmediği bir akşamdı.. Ben elimden geldiğince video çektim geri kalanını beynime...