Sıcak.. çok sıcak.. evlere sığamıyoruz.. ama ben yoruldım artık; gezmekten,tatilden.. ayıptır söylemesi!!.. evimi özledim ..çok çok..uzun süre evden ayrılınca herşey birikiyor, bir de yardımcım çalıştığı ev ahalisi ile Bodruma tatile gidince!!.. ütüsü,camları,tozu v.s birikiyor: evime dönmek, düzenime kavuşmak, kafamda biriken iş kaygılarımı sıraya sokmak istiyorum..şimdi evimdeyim..iki günde ancak toparlandım, Erin’i...
Dün akşam mahallemizde Şişli Belediyesinin yeni bir aktivitesi başladı.. Feriköy İlköğretim’in bahçesinde ve buna dahil 7 okulda her akşam ücretsiz çocuk oyunu sergilenecekmiş. Saat 18:30 gibi müzikler başladı bizde Erinle beraber attık kendimizi okul bahçesine.. oyunlar saat 21.00 de başlıyor.. önce geç geldi çocuk oyunu için ama yaz vakti normaldir...
Bir babalar günü.. 2 gün önce 13 günlük aradan sonra babasına kavuşan bir çocuk.. “aman beni yine bırakır mı? “ korkusu ile uykusunda bile gözünü açıp “ baba” diye sayıklayan bir Erin.. Cuma günü akşam üzeri Alpay geldiği zaman Erin’in suratı kıpkırmızı oldu.. “yaa niye ki krem de sürdüm nasıl...
Yazdıklarımı okudum şöyşe bir baştan, geldiğimizden beri ne çok şey değişmiş onu fark ettim: Erin 10 günde inanılmaz büyüdü ve ben artık yavaş yavaş İstanbul’a dönecek olmanın endişesini taşımaya başladım. Yarın Alpay geliyor.. bende bir heyecan sanki ilk kez buluşmaya giden sevgili gibi, kolay değil ilk defa bu kadar ayrı...
“Uzanmışım kumsala.. tınınımm tınınımm ..” Geldiğimizden beri son iki gündür çok şükür yaz da bize eşlik ediyor..denizden kumsaldan içeri girmiyoruz.. sabah denizini yapan Erin şimdi uykuda ben yine kumsaldayım. Gazetem,kalemim,kağıdım,huzurum,sessizliğim ve ben… Güneşlenmek için uzun uzadıya uzanmak sonra kalkıp denize şöyle bir atlamak ve geri dönüp yatmak güzel birşeymiş ..yıllar...
