Terörün başındayım!! Bana olmaz.. nasıl davranırsan öyle cevap alırsın.. benim çocuğum uysal.. kitaplarda yazıyor diye bizde de olacak değil ya.. en kötü sakin atlatırız di mi canım..

Doğumgünlerini severim ancak kutlamayı değil.. yok kutlamayı da severim ancak her sene değil.. her sene de kutlayabilirim ama bilindik şekilde olmazsa.. alternatif herşeye varım.. yeter ki yıllardır yaptığımızdan farklı birşeyler olsun.. Büyük doğumgünleri genelde artık fix menü hesabından gidiyor, haz etmiyorum, katılmıyorum, asilik yapıyorum!! .. küçüklere bakınca evde ya da...

Bugün oğlumun 2. yaş günü. Bir şekilde bu yazıya başlamak gerekti ilk cümlem bu oldu. Şimdi bu iki sene ne de çabuk geçti diye düşünüyorum. Sanki ilk günlerin, ayların tadını mı çıkartmadım, birşeyler mi eksik kaldı ne başa sarıp sarıp Erin’i yaşamak istiyorum ki her şeyi bırakıp hep yanında olma...

Ne yazacagimi bilemedim ki ben simdi.. Gunlerdir heyecandan ölüyorum da kimselere ses etmiyorum Bundan bir iki ay oncesinde bir oyun okulu açma fikriyle yola çikip son tahlilde kendimizi bir yuvada bulduk.. hizli çekim bir anlatim oldu bu ama işin doğrusu bu.. Bu yuva nedir, neresidir, biz ne oyun okulu açmak...

Eskisi gibi sık yazı yazamıyorum. Öncelikle merak edip mesaj atan sevgili dostlarıma teşekkür ediyorum: evet iyiyiz :=) İlk günler haftada 2 diye başlayan iş hayatı dört güne çıkınca değil siteye yazı yazmak notlarımı bile düzenli tutamaz hale geldim Bundan şikayetçi değilim, müthiş bir hayat dinamiği oldu bana ancak evde oturmak...