Günlerdir kutluyorum sanki doğumgünümü 🙂 Yıllardır böyle olmuştur aslında: yılbaşının ertesi doğum günü kutlamaları 40 gün 40 gece kutluyormuş havası yaratır. Hatta küçükken içerlediğim bir durumdu : ” bu yılbaşı hediyen doğum gününe de say” !!! Hep doğum günüme saydım 🙂 Ben öyle büyük hediyelerin kadını değilim hatta sevmem de.....

oldum sana 34! Koskoca 34 sene bitti. Esas parti seneye..yolun “üçte biri!” 😀 Güne minik bir kız çocuğunun çığlığı ile başladım. Bundan 34 sene önce yine bir salı günü benim attığım çığlık gibi! Annemin bana baktığı gibi annesinin ona bakışını gördüm, belgeledim, hissettim..anne olarak başka bir kalple.. Doğum günlerini önemsemeyi...

Bu sene  “wish list” yapmayayım dedim ama Fecir arkadaşım fişekledi beni dürten “yaz yaz yaz” diyen sesi! Bir de bugün facebook durumlarında okuduğum bir cümle ! Önce onunla başlayalım: ** “yeni yıldan tek beklentim,merkürün geri gitmemesi ! ” ~ alıntı : B.Gönül ** yeni bir yer istiyorum, kendime ait, sabah...

Beklediğiniz her hangi bir postanız yoksa, en üst kata çıkana kadar merak içerisinde olabiliyorsunuz! Yeni yıl yaklaşırken, iki gündür üst üste postacı kapımı çalıyor ve ben heyecanla paketleri açıyorum. Eskiden hep yazardım sonraları aldığım anlamsız mesajlar oldu “görgüsüzlük” olarak nitelendiren bu yazmaları ama umurum değil.. Taa uzaklardan gelen bir yeni...

Sabah saat 09:57 Saray’da oturmuş omletimin ve çayımın gelmesini bekliyorum. Hayır hayır Erin annemde ya da kayın-annemlerde değil: Yuvada ve beni  öpücükler ile veda ederek yolladı kahvaltı etmeye. Donmuş bir şekilde yazıyorum bunları: bu kadar hızlı olacağını tahmin etmiyordum. Çocuğumla yaşadığımız talihsiz okul maceralarından sonra Erin’in ömrü boyu okul meselesinden...