Cehennem denilen sıcaklık nedir bilmiyorum ama bugün tahminlerime yakın bir sıcaklık yaşadığımıza yemin edebilirim – henüz Haziran başı!!- öyle ki içeri girsin diye gözünün içine baktığımız Erin öğlen uykusundan uyandığı saate kadar evden çıkmadı. Çok şükür henüz evin içi oldukça serin ve yine çok şükür akşam olduğunda o deli sıcak...
Zor geçeceğini düşündüğüm ama hızlıca geçen özlem dolu bir haftanın sabahına Geliboludan gelen taze fotoğraflar ile başladım. Oğlum mutlu!! telefonda ” İstanbul’a gelmeyeceğim” diyor, iki tane civcivi var, bol bol babası ile “iş tamiratı” yapıyor hatta havalar düzeldiği için her ne kadar biz burada yağmur yağsada bir rahatlasak bunaltısında olsak...
Haftaya yine zayıflama çabalarımla başladım. Geçen sefer yola çıktığımda 75’i gösteriyordu ibre bu sefer 71!! Geçen sefer 5 kilo vermiştim ( sonra birini almışım) şimdi de aynı hırsla bir 5 kilo daha verirsem etti 66!! yaz sonuna kadar iki kere daha gaza gelsem her seferinde bir kilo alıp 5 kilo...
Şimdi ben Taksimden iki katlı otobüsten bildiriyorum.. bilgisayarımın yanımda olması sebebiyle kendi kendime düşüneceğime yazarak rahatlayabileceğim bir hal içerisindeyim, iki katlı otobüsün ikinci katının en son köşesine konuşlandım, ince bir montum vardı onu da çıkarttım ve artık askılı elbise giyebilmenin keyfini çıkartıyorum. En sevdiğim (non-fat) short lattem illa ki sıtarbaks!!...
Bir süredir ( anneler gününden beri yani aslında sadece 11 gündür ki bu yazı ne zaman biter onu da bilmiyorum) yazmıyorum. En baş neden: canım istemiyor..daha sonra yoğunluk..işlerin artması (çok şükür)..bu yoğunlukta Erin’e eskisi kadar vakit ayırıp da birşeyler paylaşamanın kızgınlığı..panik yok yetişir ilkesini benimseyememiş olmam.. bilgisayarımın bozulması ve bir...